*yeni Türkü: çember
Gel seninle bir daha ağlayalım,
Yaşanmışlara , yaşanmamışlara ;
Bir de hiç yaşanamayacaklara...
Oğuz Atay
•••
Sabah bu gün farklı aymıştı sanki ya da içinde bir yerde kendimi bulmaya çalıştığım için bulutun kokusu bile farklı dolmuştu burnuma .
Belki de hayatımın tümünde yanlış limanda doğru tekneyi beklemiştim ama hep buna degeceğine inandığım fedakarlıklarım bana yolu kaybettirmişlerdi .
Uzun bir süre boyunca devamsız bir şekilde liseme gidip gelmiştim ama bu gün gitmeyi düşünmüyordum. Hasta değildim ama ağır bir yara alan ruhumu iğleştirmeliydim .
Belki o gün kalkan o yumruk yüzüme gelseydi artık vaz geçecektim ama o yumruk sıkılıp yere geri indiğinde içimde bir umut yeşerdi. Belki artık o da sevebilirdi beni düşüncesi ile doldu bir süre beynim ama hâlâ emin olamıyordum.
Kaç saat kaldım evimin pencere pervazında bilmiyorum . Yalnızca tek düze binalara , geçen hayatlara bakıp kendi yolumu bulmaya çalıştım. Titreyen telefon ile aynanda ekrana düşen mesaj görüntüsüyle düşüncelerimin arasındaki mahkumluğuma kısa bir bahçe izni doğmuştu .
•••
Kerem:
Neden okula gelmedin ?
Kerem:
Hasta isen ve bakacak kimse yok ise ben yanına gelebilirim .
İlke:
Neden beni düşünüyorsun ki ?
Kerem:
Bilmem . Hem belki arkadaş olabilir diye düşünmüştüm.
İlke:
Hasta değilim beni merak etme .
Ve sanırım benimle en çok konuşan kişi sen oldun son yıllar içinde.
Kerem:
O zaman arkadaşız.
İlke:
Bakarız ~
(Görüldü)
•••
Yüzümde aptal bir tebessüm oluşmuştu. Ne yapacağıma dahil bir fikrim yoktu ama artık Uygar ' ın kurallarına uyma iç güdüm yavaş yavaş yok oluyordu ve ben bunu en derinden hissedebiliyordum . Ona olan tek bağım aşk kalmıştı ve bunu o bile görebilirdi.
Çalan kapıyla iyi insanın lafınının üzerine gelme tezini çürütmüştüm . Çünki Uygar'ın iyi bir insan olmadığını kanıtlamak zor değildi benim için . Pijamamın paçasını yerde sürte sürte kapıya gittim ve açtım.
Karşımda gördüğüm adam beden olarak uygardı ama gözleri farklıydı. Gözlerinde öfke melodileri yoktu bu sefer .
"Neden okula gitmedin ? " dedi . Sanki sesinin öfkeli çıkmamasına özen gösteriyor gibiydi . İçimde yeni çiçekler açıyordu.
" Düşünmek istedim . Son olaydan sonra yolumu kaybettiğimi ve bulmam gerektiğini anladım. " dedim. Yüzüne baktığımda onun içinden geçenleri bir kitabın açılmış sayfası kadar net okuyabiliyordum. Öfkelenmeye başlıyordu yeniden .
"Sen ve düşünmek mi ? Kandırma beni . Yine kime gidecektin ? " dedi alayla. Dişlerimi sıktım . Ona sesimi yükseltmek isteyeceğim son şeydi.
"Uygar. Kelimelerine dikkat et. " dedim ve o an ve an şaşırıp öfkelenirken ben bile dediklerime şaşırmıştım. Büyük ve kalın ellerini boğazıma sardı ve beni duvara itti. Sırtımın bir kısımının yandığını hissedebiliyordum .
" Bu aralar çenen düştü senin çocuk . Kim kaldırdı ise burnunu indirelim . " dedikten sonra burnuma doğru sert bir şekilde kafa attı.
*şiddet uyarısı
Sesli bir şekilde acı ile inledim. Bana gülümseyerek bakan adam ve burnumdan aşağı akan sıcaklıkla gelen şeyin kan olduğunu anlayabilmiştim.
Ellerini boğazıma daha sıkı bastırırken gözlerim yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Gözlerimin dolduğunu anlayabilmiştim .
Elini boğazımdan çektiğinde derin bir nefes almak için ağzımı açmıştım ki karnıma yediğim yumrukla tekrar nefesim kesildi . İki büklüm olmuşken bir kez daha yumruk attı karın boşluğuma. Acı bir çığlık atarak yere düştüğümde eğilmeye bile gerek duymamış olacakki tekmeleriyle vurmaya devam etti .
Sadece dolmuş gözlerle izledim benim gözlerim de kararana kadar . Kısık iniltiler onu mutlu ederken artık dayanamamıştım.
Gözlerim geriye doğru kayarken yalnızca onun bana çarpan bacağının acısını hissediyordum.
•••
Yanımda hissettiğim doluluk ile gözlerimi açtım . Vücudum sızlarken yerimden dönüp yanımdaki kişinin kim olduğunu görmek istemiştim ama vücudum buna izin vermemişti .
"Uyandın sonunda . Ne oldu ? İyi misin ? Kim yaptı bunu sana ? " diyen ses tanıdıktı.
"Ben iyiyim Kerem . " dedim fısıltıdan farksız sesimle .
" kim yaptı bunu sana? Hastaneye götüreyim mi seni ? " dedi endişe ile . Hastaneye gidemezdim . Çünki o zaman bunu yapanın kim olduğu öğrenilirdi.
"Gerek yok ! Sen beni nasıl buldun ? " dedim .
" mesajından sonra içim rahat etmedi . Ben de seni görmek için buraya geldim . Kapı açıktı ve sen yerdeydin. Ne oldu anlatacak mısın ? " dediğinde aklımda binlerce yalan kurmaya başlamıştım bile .
" Hatırlamıyorum. Lütfen biraz daha uyumama izin ver ."Dediğimde içimi ısıtacak bir şekilde gülümsedi .
" tamam sen bu ağrı kesicileri içip uyu , Ben de sana yiyecek bir şeyler hazırlayıp giderim . Uyanınca yersin." Diyim elindeki ilacı bana uzattı . Yavaşça ayağa kalktığında elini tuttum ve kendime çevirdim.
" her şey için teşekkür ederim ." Dedim . Yine gamzesini göstererek konuştu .
" hiç önemli değil . Arkadaşlar bunun içindir." Dedi Kerem.
Arkadaşlar bunun içindir...
*bu bölümünde sonuna geldik ... yorumlar =>
*
kontrol etmeden attım .
XxVeronica-ChanxX hitafen.
