"Ya dışındasındır çemberin
Ya da içinde yer alacakasın "
Damarlarımda korku akıyordu. Her şeyden korkuyordum artık . Kendimden , ondan,herkesten . Usulca bekledim kapının önünde. Biliyordum gelecekti ve bu gün burada bir şeyler sonuç alacaktı. Bekledim . Zil çalana dek sol gözümde akmaya hazır yılların yaşanmışlığı ile bekledim.
Çalan kapıyla birlikte o yaşanmışlık silindi, ben sildim. Kapıyı açtığımda Uygar usulca beni izliyordu . Sakindi , korkutuğumun aksine oldukça sakindi hemde. Belki de bir uyarı niteliğindeydi bilmiyordum .
"Hoş geldin "dedim .
"Hoş bulduk. Buraya ,ayaklarınıza, neden çağırıldım acaba?" dedi.
"İçeri geç."
"Bana emir verme İlke!"
Ellerimi yumruk yapıp içeri girmesini izledim . Bana sorgulayarak bakıyordu.
"En azından nişanlın olduğunu söyleyebilirdin . Böylece sana olan sevgim daha erken son bulurdu ve acı çekmezdim . " dedim . Gözlerine bakıp duygularını okumaya çalışıyordum.
Çaresi yok kardeşim ...
"Beni güldürme İlke . Sen hâlâ beni sevecek kadar yüzsüz ve gurursuzsun. " dediğinde sinirle ona baktım .
Her akşam böyle içip kederlenip
Mutsuz olacaksın...
"İşte yanılıyorsun ve kendini vazgeçilmez sanıyorsun. O kadın kendini bir çöp kadar değerli görmüyor diye ben de öyle olmayacağım . Artık sana nefret bile duymuyorum . Sana karşı hissedeceğim bir sevgisizliğim bile yok. " dedim. Aslında içime sığdırdığım ama aslında sığmadığını yeni fark ettiğim gerçekler tek tek dilimde sivrileşmiş ve bir ok misali karşımdaki adama doğru yollanmıştı dolgun turuncu dudaklarım sayesinde .
Gözleri sinirle karardı. İnce uzun kemikli parmakları bileğimi kavradı. Bu dokunuş içimi titretmekten çok midemi bulandırıyordu.
"Bırak kolumu . Bana dokunmaya hakkın yok ben istemezken ."
Güldü. Bu adamın kesin sorunları vardı ve ben bunu yeni farkedecek kadar kör olmuştum.
"Benimle olacaksın. Benim olacaksın. Bana hayır diyemezsin . Soyun ."
"Sen hastasın. Siktir git evimden ."
"Soyun dedim ."
Vücudumu tarayan elleri beni iğrendiriyordu.
Dudaklarıma kapandı. Neredeyse kopartmak istercesine sert hareket ediyordu. Canımı yakıyordu. Dudağıma deyen dudakları beni etkilemiyor aksine kaçma isteğine neden oluyordu.
"Sen benimsin küçük ibne . Anladın mı yalnız benim ."
Bir şey demedim . Hastaydı bu adam bunu görebiliyordum.
Üzerimdekileri çıkartırken onu ittirmeye çalıştım ama gücüm yetmedi . Bu kez odada zevk inlemeri degil acı haykırışlarım duvarları delip geçmişti.
...
Zorla beni becerdikten sonra hırsla evden çıkıp gitti . Ben ilk defa bu kadar iğrenç hissetmiştim ,ilk defa Uygar 'ın sevgi dışı bir şekilde bana dokunması beni güzel hissettirmemişti. Saatlerce , banyoya girip onun bana dokunduğu yerleri çitilemek ve derimi yolmak istiyordum .
Ben hiç bir zaman onu sevmemiştim . O yalnızca benim takıntımdı ve sanırım artık ben de onun takıntısıydım . Bu iğrenç hissettiriyordu . Kendimi yok etmek istiyordum . Elimdeki haplara baktım.
Belki beni temizlerlerdi başka bir dünyada. susuz yuttum hapları ve bekledim .
Şiirlerle ,şarkılarla kendini avutacaksın...
Ya dışındasındır çemberin ...
Kerem:
İçimde kötü bir his belirdi .
İyi misin ?
Merak ettim .
Ya da içinde yer alacakasın...
İlke:
İyi değilim.
Kirliyim .
Seni haketmiyorum .
Her şey için teşekkür ederim .
Kerem:
Ne diyorsun oğlum?
Manyak mısın?
Cevap ver valla döverim seni .
Bak geliyorum oraya .
5 dakikaya oradayım vicdansız köpek.
Seni sikerim çocuk.
Baksan mesajlara .
Neyse geldim zaten .
Hitap sadecekendim0 .
Güzel okumalar dilerim <3.
