Last Kiss On New year [COMPLETED]

TUSOACP | Twenty-Six

"Plant your roots of effort and admiration in love, not in pain."

|

Veronica Romero

"Ano? Excited ka na ba para bukas? For sure mag-eenjoy ka dahil madami tayong activities bukas."

"H-Huh?" Gulat na tanong ko kay Shaun dahil bigla syang nag-salita habang nag-lalakad kami. Pabalik na kami sa villa namin at ito ako, lutang parin. Wala yata akong naintindihan sa naging dinner meeting namin kanina.

"May problema ba?" Shaun asked. Hindi ko sya sinagot at sa halip ay tiningnan ko na lang ang bawat nadadaanan naming matataas na puno ng niyog na may mga nakasabit na dilaw na ilaw.

"Gusto mo ba munang mag-lakad lakad sa may tabing dagat?" Biglang sabi nya at saka sya biglang humarang sa dinadaanan ko kaya napatigil ako sa pag-lalakad. I look at the sea shore and then to my wrist watch. It's already late and it's cold.

"Hindi na." I said with a force smile saka ako nag-lakad ulit pero humarang nanaman sya sa harap ko. Nagulat naman ako nang bigla nyang isuot sa akin ang polo na suot nya sa ibabaw ng suot nyang puting sando. And after that, I didn't surprise when I felt his both arms wrapped around my body. It is so warm and it makes me feel so calm but, the tingling pain is still occupying my whole system.

"It's fine. I'm here so you're not alone. Huwag ka nang malungkot." Bulong nya pa habang marahan nyang hinahagod ang likod ko. It looks like, he is comforting me even though, I'm not saying any words.

"I'm not, Shaun. Okay lang ako." Buntong hininga ko sa kanya saka sya kumalas sa yakap sa akin. Pinagmasdan nya naman ako at hindi ko alam kung paano ko sasalubungin ang mga titig nya. Dahil pakiramdam ko, kapag tinitingnan nya ako ng ganito ay kaya nyang basahin ang nasa isip ko at ang nararamdaman ko.

"Sa akin ka pa ba talaga mag-sisinungaling?" Sarkastikong sabi nya sa akin saka nya ako hinila papalapit doon sa may tabing dagat. Dahil doon ay wala na akong nagawa. Napahawak na lang ako sa polo nya na nasa balikat ko para hindi 'yon lipadin ng hangin.

"Ang kulit mo talaga! It's cold! Gusto mo ba na mag-kasakit tayong dalawa?" I said to him when we finally stop from running.

"Kaya nga ibinigay ko 'to sayo." Sabi nya at inayos nya pa ang pagkakalagay ng polo nya sa katawan ko. But I didn't let him. Hinubad ko mula sa akin ang polo nya at ibinalik 'yon sa kanya.

"I'm already wearing a sleeved clothes. Nahiya naman ako sa white sando mo." Sabi ko sa kanya at pilit na ipinasuot 'yon sa kanya. Narinig ko naman na bigla syang tumawa dahil sa ginawa ko.

"But you're still cold."

"I'm fine. Kaya ko naman."

"When you say that you're fine, that means you're not." Makulit na sabi nya saka nya muling binalik ang polo nya sa akin. But this time, he put it on the top of my head. Naamoy ko tuloy ang pabango nya mula sa polo nya habang nililipad 'yon ng hangin.

"You make me feel warm. But how about you hindi ka ba nilalamig? Sino ka? Kapatid ni Elsa ng Frozen?" Pag-bibiro ko sa kanya saka ako bahagyang natawa.

"No. But that smile, it makes me feel warmth." Sagot nya sa akin at saka nya hinawakan ang pisngi ko. Mabilis ko namang hinawi ang kamay nya at tinawanan sya.