TUSOACP | Seven

58 2 0
                                    

"The most painful wounds are cannot be found on our skin. Most of the time, it can be only found on someone's broken heart and broken soul."

|

Veronica Romero


"I told you! Hindi na dapat kita iniwan sa kanya!" Galit na galit na sabi ni Coleen sa akin. Tinawagan ko sya nang umalis si Hunter. I barely need someone right now at hindi naman pwedeng tumakbo ako kina Mommy dahil baka maging dahilan pa ito para malaman nila ang nangyayari sa amin ni Hunter.

"Okay lang naman ako." Bulong ko sa kanya habang nakayakap sa bewang nya dahil nakasandal sya sa head board ng kama at sinusuklay ang buhay ko. Narinig ko naman na bigla syang sarkastikong tumawa.

"Sabihin mo 'yan sa pagong. Akala mo ba maloloko pa ako ng linyang 'yan? Looking at you right now? You're so miserable!"

"Thank you." I whispered at her. Kahit na palagi nya akong pinapagalitan ay nandito parin sya sa akin.

"Thank you? For what?"

"For staying even I'm such a big headache to you. For all the sermons and advices I always disobey." I sincerely said to her.

"If you're just not my friend or should I say sister? I will never ever run to you like this. Ikaw lang ang nakakapag-pabangon sa akin sa dis-oras ng gabi. And yeah, maybe you always shut your ears but I know that, what you need is just someone to lean on and someone who can listen to all your grievance in life. Mukha naman kasing wala ka talagang balak na sundin lahat ng payo ko sayo."

"But that's why I'm still here. Standing brave and strong. Baring everything the hits and slaps of reality. Bearing all the pain he always cause to me."

"That's why I always say to you that you should let the pain go. And that source of pain is him Veronica. Pero alam ko naman na hindi mo 'yon gagawin dahil sobra ang pagmamahal mo sa lalaking 'yon kahit na hindi ka naman nya deserve." Naiinis na sabi ni Coleen. I let out a deep breath again for the nth time saka ako bumangon at humarap sa kanya.

"You're right. He doesn't deserve me because I am so worthless. Wala naman nang lalaki talaga ang magkakagusto sa akin at talagang ipinipilit ko lang ang sarili ko kay Hunter."

"What are you saying? Sya nga itong walang kwenta sa inyo?!"

"I was a victim of rape Coleen. And I have a big sin to him. Ipinagkait ko sa kanya ang karapatan nya na maging isang ama dahil....dahil nawala ang baby namin." Seryosong sabi ko sa kanya at kitang kita ko kung paano sya magulat sa lahat nang sinabi ko. I know that she didn't expect this to me dahil ang alam ng lahat ay isa akong perfectionist sa school. But now, I trust her enough that's why I'm saying all these things to her.

"I d-didn't know that you are dealing something like this. I'm s-sorry."

"It's fine. And now? Maiintindihan rin kita kung lalayuan mo na rin ako katulad ni Hunter. Alam ko na naman na nakakahiya na talaga ang isang katul-"

"Stop that nonsense Veronica! Why would I leave you if I know that this is the time you really need me the most? Ano bang sinasabi mo?" Sabi nya sa akin saka nya pinunasan ang luha ko at inilagay nya ang takas na buhok sa mukha ko sa likod ng tenga ko. Napangiti ako doon dahil sa lahat ng sinasabi nya. I think I got someone on my back now after knowing the dark story of me behind.

Maybe I don't have a perfect love life but, I'm still lucky because I found a true friend like her. Like Coleen.

"I hope that you will keep my dirty secret forever?" I said and then I hug her.

Last Kiss On New year [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon