Unicode
ပွဲကစည်ကားလာတာနဲ့အမျှ စိတ်တွေကျဥ်းကျပ်လာတာအမှန်ပဲ။ ဒါကို မသိသူကတော့
ပြုံးလို့ရွှင်လို့....စကားတွေပြောလို့......
ဒါပေမယ့် သူကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားဖို့ကိုတော့
နည်းနည်းလေးမှ မမေ့ခဲ့ပါဘူး။
ခပ်တင်းတင်းဖက်ထားတဲ့ ခါးတစ်၀ိုက်က
လက်တွေကနေ ရုန်းထွက်လိုက်တော့ စကားပြောနေရာကနေ ချက်ချင်းလှည့်ကြည့်လာတယ်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲအချစ် မူးလို့လား အများကြီးလဲ
မသောက်ထားပဲနဲ့ အတော်ဆိုးလို့လား "
စိုးရိမ်တကြီးနဲ့မေးလာတဲ့သူ့စကားတွေက
ငါရုန်းထွက်ဖို့ခက်နေရတဲ့ အကြောင်းပြချက်တွေ
ဖြစ်နေမယ်နဲ့တူပါတယ်။
"ဟင့်အင်း လူတွေအရမ်းများလာလို့ joon
ငါပြန်ချင်ပြီ"
"ဟာ အဲ့လိုလုပ်လို့ မရဘူးလေ အခုမှလူစုံတဲ့
ကိစ္စကို ..."
"ဒါပေမဲ့ ငါမနေချင်တော့ဘူးလေ "
"မရဘူး ! ဒီကိုခေါ်လာတာ အချစ်ကို ကိုယ်မိတ်ဆက်
ပေးချင်လို့လေ ဘာလို့ပြန်ဖို့ပြောနေတာလဲ "
"ငါမှနေချင်စိတ်မရှိတာ ပြီးတော့ မင်းမိတ်မဆက်ပေးလဲ တစ်နိုင်ငံလုံးက လူတွေက ငါတို့ကစုံတွဲမှန်း
သိပြီးသား ဘာတွေပူပန်နေတာလဲ ဪ
မင်းရဲ့အရှုပ်ထုပ်တွေနဲ့က ထင်သလိုမဟုတ်ပဲ
ကောလဟာလပါဆိုပြီး ငါ့ကို အသုံးချနေတာလား"
"ကိုယ် အဲ့လိုမရည်ရွယ်တာ အချစ်သိတယ်မလား "
"မသိဘူး အခုလောလောဆယ်တော့ ငါကို
အသုံးချသလို ခံစားနေရတယ် ငါ့ကို ပြန်ခွင့်ပေး "
"မပြန်ရဘူးလို့ ကိုယ်ပြော..."
ပြောနေတဲ့စကားတွေကို ရုတ်ချည်းရပ်တန့်လိုက်ကာ ..တစ်နေရာဆီ အကြည့်လွှဲသွားတဲ့သူ...
ဘာလဲ ဒါဘာအပြုအမူလဲ ငါ့ကို
ဂရုမစိုက်တာလား ။
"မင်း...ငါ့ကို "
"အချစ် ပြန်လိုက်တော့ "
ဟင် ဒါကဘယ်လိုအခြေအနေကြီးလဲ..
ရုတ်တရက်ဆိုသလို ဒေါသထွက်နေတဲ့ အနေအထား
ကိုပြောင်းသွားတဲ့သူကြောင့် သူကြောင်အမ်းမိနေတာ
အမှန်ပဲ..။
YOU ARE READING
𝙶𝙸𝚅𝙴 𝙼𝙴 𝙰 𝙲𝙷𝙰𝙽𝙲𝙴 ( COMPLETED )
FanfictionBoth Zawgyi & Unicode Boss စကားကဒီကောင့်အတွက် အရာရာပဲ ~~ 𝑻𝒉𝒂𝒏𝒌 𝒀𝒐𝒖♡♡♡ ☘𝒘𝒓𝒊𝒕𝒕𝒆𝒏 𝒃𝒚 Evolet_Jung
