7. Bölüm: "Şüphe"

1.2K 102 167
                                    

Evet sevgili okurlarım.
Yeni bölüm geldi:)
Şimdi siz ekrana dokunduğunuzda sol köşede bi yıldız var.
Siz o yıldıza bastığınız zaman mükemmel derecede parlıyor.
Birde yanında bi kutucuk var ve siz oraya yorum yaptıkça yazarınız çok mutlu oluyor.
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum :)
Desteklerinizi de bekliyorum :)
Multideki şarkıyı kesinlikle dinleyin:)

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum :) Desteklerinizi de bekliyorum :) Multideki şarkıyı kesinlikle dinleyin:)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Cihan..." Sesim bana bile gelmezken Cihan'ın göğsüne yaslandım. Koşmaya yakın bir yürümeyle arabaya doğru giderken artık gücümün kalmadığını hissettim. Kollarımın yana düşmesiyle pes ettim ve kendimi istemesemde karanlığa bıraktım. Son olarak duyduğum tek şey ise Cihanımın nefes alış-verişiydi...

□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□

CİHAN YÖRÜKOĞLU

Kucağımda yaralı bir şekilde yatan sevdiğim kadınla hayatım durmuş gibiydi... Nefes dahi alamıyordum.

Nefes alabilmek için onun nefesine ihtiyacım vardı...

"Hızlı sür şu arabayı Hasan!" Arca'nın ve Baran'ın aynı anda bağırmasıyla silkelendim ve kendime geldim. Gökyüzlüme bir şey olmayacaktı!

"Abi şunu da al. Bastır yarasına." Arca'nın uzattığı ceketi aldım ve bebeğimin, aşkımın yarasına bastırdım. Alnından terler akıyordu. Elimle akan terleri silip öptüm.

"Yaşayacaksın sevgilim. Daha çok güzel günlerimiz olucak. Hem ben daha sana doyamadım. Seni sevdiğimi dünyaya haykıramadım. O yeşillerini sakın kapatma. Kapatma ki bende seninle yaşıyayım." Kulağına fısıldadığım cümlelerle Sema'nın kesik kesik olan nefesini dinledim ve tekrar alnından öptüm. Bakışlarımı Baran'a çevirdim.

YARALI KALPLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin