17. Bölüm: "Rize - Ardeşen"

734 39 70
                                    

Evet sevgili okurlarım.
Yeni bölüm geldi:)
Şimdi siz ekrana dokunduğunuzda sol köşede bi yıldız var.
Siz o yıldıza bastığınız zaman mükemmel derecede parlıyor.
Birde yanında bi kutucuk var ve siz oraya yorum yaptıkça yazarınız çok mutlu oluyor.
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum :)
Desteklerinizi de bekliyorum :)
Multideki şarkıyı kesinlikle dinleyin:)

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum :) Desteklerinizi de bekliyorum :) Multideki şarkıyı kesinlikle dinleyin:)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Bir dakika ya, biz şimdi sevişemeyecek miyiz?" Korkuyla sorduğu soruyla kahkaha attım. Barkın'ın bedduası tutmuştu resmen.

Ona sımsıkı sarıldım. Artık Cihan ve ben yoktuk, Cihan, ben ve bebeğimiz vardı... Biz vardık...

□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□

"Sen bu valizleri arabaya bırak Hasan." Hasan Cihandan aldığı talimatla valizleri arabaya doğru götürürken Cihan yanıma geldi.

"Güzelim? Neyin var? Başın mı dönüyor ya da miden mi bulanıyor?" Bir an da arka arkaya sorduğu sorularla gözlerim irileşti. Başımı hayır anlamında salladım hemen.

"Hayatım iyiyim. Sadece sana söylemem gereken bir şey var." Dedim sıkıntıyla. Birazdan evden çıkacak ve ilk önce hastaneye, daha sonra da havaalanına gidecektik. Fakat bunun öncesinde dağ evinde gördüğüm adamı hastanede Denizle tartışırken gördüğümden bahsetmem lazımdı. Daha fazla unutamazdım.

"Ne söyleyeceksin bebeğim? Yüzünün asılmasına sebep olan o siktiğimin sıkıntısı ne güzelim söyle bana?" Deyip yanağımı okşadı. Gevşetmeye çalışır gibiydi.

"O kadar iyi ki sağ olsun..."

"Söyleyeceğim ama çok kızma olur mu? Çünkü gerçekten unutmuştum." Dolan gözlerimle Cihan'a baktım. Kaşlarını çatıp gözlerimin içine baktı.

YARALI KALPLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin