20. Bölüm "Kanayan Geçmiş +18"

887 12 132
                                    

Evet sevgili okurlarım.
Yeni bölüm geldi:)
Şimdi siz ekrana dokunduğunuzda sol köşede bi yıldız var.
Siz o yıldıza bastığınız zaman mükemmel derecede parlıyor.
Bir de yanında bi kutucuk var ve siz oraya yorum yaptıkça yazarınız çok mutlu oluyor.
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum :)
Desteklerinizi de bekliyorum :)
Multideki şarkıyı kesinlikle dinleyin:)

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum :) Desteklerinizi de bekliyorum :) Multideki şarkıyı kesinlikle dinleyin:)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Madem bu daha bir başlangıç, o zaman ona güzel bir karşılama hazırlayalım." Cihan'ın sesi buz gibi çıkarken üşüdüğümü hissettim ve daha çok sarıldım.

Bu oyunu başlatan onlardı ama bitiren biz alacaktık.

□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□

Ocakta ki çaydanlığın altını kısıp bardakları hazırladım. Cihan da tatlıları ayarlıyordu. Hastanede o zarfı açtıktan sonra eve gelmiştik. Cihan, Baranla konuşmuştu ve akşama Tanemle bize geleceklerini söylemişlerdi. Bizde misafirlerimiz için hazırlık yapıyorduk. Sanki onca şey olmamış gibi…

Çalan zille Cihanla beraber kapıyı açmaya gittik. Kapıyı açtığımız da Tanem, ikizler, Baran, Barkın, Fuat ve Arca vardı. Keşke bizimkiler de olsaydı ama maalesef ki bu gece nöbete kalmışlardı. Gerçi Arca, Barkın ve Fuat sürpriz yumurtadan çıkar gibi gelmişlerdi.

“Hoş geldiniz.” Deyip içeriye davet ettim. Onlar da “Hoş bulduk.” Derken içeri geçtiler. Tanemle karşı karşıya durduk ve birbirimize sımsıkı sarıldık.

“Ne olursa olsun yanındayım, yanındayız.” Kulağıma fısıldar bir şekilde söylediği cümleler gözlerimin dolmasına sebep oldu.

“İyi ki varsınız.” Deyip ayrıldık. Akan göz yaşımı sildim ve beraber içeri geçtik. Herkes oturmuştu, ben de Cihan’ın yanına oturdum. Gözlerime bakınca kaşlarını çattı. Başımla sonra derken Barkın’ın sesiyle bakışlarımı ona çevirdim.

“Amcacığım kopardın burnumu. Ya estetik benim burnum.” Cesurla didişirken Gurur bana baktı. 6 aylık olmuşlardı ve hala emeklememişlerdi. Bazı bebeklerde bu dönemler geç oluyordu ve sabır gerekiyordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: 5 days ago ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YARALI KALPLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin