မျက်စိရှေ့ထောင့်တနေရာ
ပြတင်းပေါက်ဘောင်မှာ
ခလေးထမင်းခွက်တင်ပြီး
ခလေးထမင်းကျွေးနေသောဟိုလူ...
အခုနကပထွေးကနှိက်စက်သည့်အလားအတိုင်ဖောက်ညီညီငိုထားကြတဲ့
နစ်ယောက်ကအခုတော့
တခစ်ခစ်နဲ့ရီနေကြပြန်သည်
တော်တော်ဟန်ဆောင်ကောင်းကြတဲ့ဟာတွေ
ခေါင်းရင်းကိုမှီထားပြီးအိပ်ယာပေါ်ခြေဆင်းထိုင်ကာလက်ထဲcigarette တစ်လိပ်အား
ခပ်ပြေပြေရှိုက်ရင်း နှာခေါင်းမှမှုတ်ထုတ်လိုက်
မျက်နာကမဲ့ရွဲ့သွားလိုက်နဲ့
ရှေ့မလမ်းမကန်းက
သူ့ကိုပေါက်ထွက်မတတ်စိုက်ကြည့်နေသူ
မှေးကလည်းဒါကိုတချက်တချက်
ကျောချမ်းသလိုလှည့်ကြည့်ရင်း
ခလေးကိုချီကာတဖက်သို့ထဖို့လုပ်နေ၏
"ဒါကဘယ်လဲ"
"ထမင်းကုန်နေပြီမို့လမ်းခဏပေးလျှောက်..."
"အားနေအပြင်ပဲထွက်ချင်နေတာလား..."
"မဟုတ်ဘူးဒီအခန်းထဲမှာပဲ
လမ်းခဏလျှောက်ပေးဖို့..."
သူအကြီးကျယ်အော်လိုက်ပေမယ့်
မှေး ကတော့အေးဆေးစွာသာဖြေလာတာမို့
ရန်ဖြစ်ဖို့ကြံနေသူကြီးFeelအောင့်သွားကာ
"ပြီးရောလေ အဲ့မှာလျှောက်နေလိုက်
ကျုပ်ကတော့မျက်စိနောက်ဒဏ်မခံနိုင်လို့
ဒီအခန်းကထွက်ပြီ!!
အေး အပြင်ထပ်ထွက်တယ်ကြားလို့
ကတော့ခင်ဗျားခြေနစ်ပိုင်းကျိုးပြီသာမှတ်"
အိပ်ယာပေါ်ထိဖိနပ်အစီးမပြတ်တဲ့သူဟာ
လက်ထဲကဆေးလိပ်ကိုဒီအတိုင်းပစ်ချကာ
ဝုန်းဒိုင်းလုပ်ပြီးအခန်းထဲမှထွက်သွားတော့သည်....
သူကသူပြောရင်ငြိမ်ခံနေမှကြိုက်သလို
သူပြသနာရှာနေရင်လည်း
အရှာခံမှကြိုက်တဲ့လူမျိုး..
ရန်ဖြစ်မယ် ဆိုပြီးလမ်းစမှာ
အလံဖြူပြရင်လည်းသူသဘောမကျ
တကယ်ပြန်ပြောရင်လည်းသူဆွဲလုပ်ချင်သည်
အစမ်းကျင့်ချိန်ကွင်းထဲဝင်ရတော့မှာမို့
ကွင်းထဲသို့သွားနေတဲ့ကားပေါ်အထိ
သူ့စိတ်တွေကမတင်မကျနဲ့
မကြေမချမ်းဖြစ်နေဆဲ
VOCÊ ESTÁ LENDO
ရန်သူ OC ver S1"Completed"
FanficNote::Possessive Type မျိုးတွေ🔴 စကားလုံးရင့်သီးတာတွေ ပွင့်လင်းရိုင်းစိုင်းတာတွေပါနေတာမို့ဒါမျိုးတွေမကြိုက်ရင်မဖတ်ကြရန်မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။
