Part 1

1.5K 90 10
                                    

< Zawgyi >

" မင္ဂ်ီမင္...မင္ဂ်ီဝန္.. !! "

"ဗ်ာ..." "ဗ်ာ..."


"ဗ်ာ ကိုေနာက္မွာထားၿပီး လူေတြကအခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေ႐ွ႕လာခဲ့စမ္း...."

ေအာ္ေခၚသံအဆံုးမွာေတာ့ သူ႔ေ႐ွ႕ကိုကုပ္ကုပ္ေလးေရာက္လာေသာ အႁမႊာႏွစ္ေကာင္ကိုၾကည့္ၿပီး ယြန္းဂီ ေခါင္းတစ္ခ်က္စီေခါက္လိုက္မိသည္။

"အာ့... " "နာတယ္ ကိုႀကီးရ..."

"နာပါေစေလ... မင္းတို႔ကိုငါဘာမွာထားလဲ...."

"ဘာမွာထားလို႔လဲကိုႀကီး..."

"ဘာမွာထားလို႔လဲဟုတ္လား... မင္းတို႔ကို ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ယူဖို႔မွာထားတယ္ေလ... အခုေတာ့ ကိုယ့္ပန္းကန္ကိုယ္မေဆးပဲ ေဘစင္ထဲမွာထည့္ထားတာ ဘယ္အေကာင္လဲ..."

ယြန္းဂီရဲ႕စကားအဆံုးမွာပဲ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လက္ညႇိဳးအျပန္အလွန္ထိုးျပေနတဲ့ႏွစ္ေကာင္ေၾကာင့္ ယြန္းဂီ သက္ျပင္းကိုသာခ်လိုက္မိသည္။ ထင္တယ္ ေမးလိုက္ရင္အေျဖမွန္မရပဲ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အျပစ္ပံုခ်မယ္ဆိုတာသိၿပီးသား။

ဘယ္ေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္ဝန္မခံတဲ့ဒီႏွစ္ေယာက္ကို ဆံုးမရလြန္းလို႔လည္းအာေပါက္ေနၿပီ။အခုခ်ိန္ထိအခ်ိဳးကိုမျပင္ၾကေသးတဲ့ ဒင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုထိန္းရတာ ကိုယ္လည္းျမန္ျမန္ဆံပင္ျဖဴရေပေတာ့မည္။

"သြားအဲ့ပန္းကန္ကိုတစ္ေယာက္ကေဆးၿပီး တစ္ေယာက္ကစင္ေပၚမွာတင္...."

"မင္းေဆးလိုက္ ေဟ့ေကာင္..."

"ဘာလို႔ေဆးရမွာလဲ... မင္းစားထားတာေလ မင္းေဆးေပါ့..."

"သူခိုးကပဲလူျပန္ဟစ္ရတယ္႐ွိေသး... မင္းစားတာေလ မင္းပဲေဆးရမွာကို..."

"ဟိုႏွစ္ေကာင္ေတာ္စမ္း... ဂ်ီဝန္ ပန္းကန္ေဆး... ဂ်ီမင္ ပန္းကန္ကိုစင္ေပၚတင္ ၿပီးရင္ဧည့္ခန္းကိုထြက္လာခဲ့ၾက..."

ဒီေလာက္ေျပာဆိုေနတဲ့ၾကားက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္တြန္းထိုးၿပီးရန္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကို တာဝန္ကိုယ္စီခြဲေဝေပးၿပီး ယြန္းဂီ ဧည့္ခန္းကိုထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ အလုပ္ကေနပင္ပန္းၿပီးျပန္လာလို႔နားမလား စိတ္ကူးပါတယ္ ဒင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္အေမာဆို႔ရေလၿပီ။

Twins And MeOnde histórias criam vida. Descubra agora