{ Unicode }
နောက်ဆုံးမှာတော့ ဂျီမင်နဲ့ဂျီဝန်ရဲ့ နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲပြီးဆုံးခဲ့ပြီဖြစ်သည် ။ အခုမှပင် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကြီးတစ်ခု လျော့ကျသွားသလိုခံစားရတာကြောင့် စိတ်တွေပေါ့ပါးသွားခဲ့ရလေသည် ။ နှစ်ယောက်အတူ အိမ်ပြန်လာတုန်းမှာပဲ ကိုကြီးဆီက ကုမ္ပဏီကိုလိုက်ခဲ့ ညစာအတူစားကြမယ်ဆိုတဲ့ message ကြောင့် အိမ်ကိုမပြန်တော့ပဲ ကုမ္ပဏီကိုလိုက်လာခဲ့ကြသည် ။
ရုပ်ချင်း အတော်တူတဲ့ ဂျီမင်တို့နှစ်ယောက်ကို အကုန်လုံးက အံ့ဩတကြီးကြည့်ကြလေသည် ။ ဂျီမင်ကို အရင်ကမြင်ဖူးတဲ့သူတွေတောင် နှစ်ယောက်ထဲမှာ ဘယ်သူက ဂျီမင်ဆိုတာ မတွေးတတ်တော့အောင်ဖြစ်နေကြလေသည် ။ ကိုကြီးရဲ့ရုံးခန်းထဲအရောက်မှာတော့ ကိုကြီးနဲ့ သူ့အတွင်းရေးမှူးကစကားနေကြတာကြောင့် ဂျီမင်တို့ ထိုင်စောင့်နေလိုက်ကြသည် ။
ရုံးခန်းထဲက ဂျီမင်ရဲ့စားပွဲလေးအရင်အတိုင်းရှိနေသေးတာကိုမြင်လိုက်ရတော့ ဂျီမင် ရင်ထဲမှာ ဆစ်ခနဲနေအောင်ခံစားလိုက်ရသည် ။ အရင်ကတော့ ဒီအခန်းလေးထဲမှာ ကိုကြီးနဲ့အတူ အလုပ်တွေလုပ်ရင်း ပျော်စရာအချိန်တွေကိုဖြတ်သန်းခဲ့ရသည် ။ အခုတော့ ထိုအခိုက်အတန့်တွေအားလုံးပျောက်ဆုံးခဲ့ရလေပြီ ။
![](https://img.wattpad.com/cover/290707895-288-k187791.jpg)
YOU ARE READING
Twins And Me
Fanfiction" မင္ဂ်ီမင္...မင္ဂ်ီဝန္.. !! " "ဗ်ာ...""ဗ်ာ..." "ဗ်ာ ကိုေနာက္မွာထားၿပီး လူေတြကအခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေ႐ွ႕လာခဲ့စမ္း...." " မင်ဂျီမင်...မင်ဂျီဝန်.. !! " "ဗ္ာ..." "ဗ္ာ..." "ဗ္ာ...ကိုနောက်မှာထားပြီး လူတွေကအခုချက်ချင်းငါ့ရှေ့လာခဲ့စမ်း...."