{ Unicode }
ဒီနေ့တော့ ဂျီမင်ကျောင်းဆင်းသည်နှင့် အိမ်ကိုပဲတန်းပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ ကိုကြီးနဲ့အတူ ညစာစားပွဲတက်ရမယ်ဖြစ်တာကြောင့် အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့်ခနအနားယူပြီး ရေချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး ဗီရိုဖွင့်ကာ ဘာများဝတ်ရင်ကောင်းမလဲလို့တွေးနေမိသည်။
ဒီလိုပွဲမျိုးဆိုတာက အနောက်ဝတ်စုံဝတ်ပြီးတက်သင့်သည်မလား။ ခက္တာက ဂျီမင်မှာ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကောင်းကောင်းမရှိပေ။ ရှိသည့်ဝတ်စုံများက အခုလိုပွဲမျိုးနှင့်သိပ်မလိုက်ဖက်တာကြောင့် ဂျီမင် စိတ်ညစ်နေရသည်။ ဂျီမင်တစ်ယောက် ဗီရိုထဲကအဝတ်တွေထိုင်ဖွနေတုန်းမှာပဲ ဖုန်းဝင်လာတာကြောင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကြီးဆက်တာဖြစ်နေလေသည်။
" ဂျီမင်ရေ ကိုကိုလာခေါ်နေပြီနော်... ပြင်ဆင်ပြီးပြီလား..."
" ဟုတ် ကိုကြီး... ကျွန်တော်ရေတော့ချိုးပြီးသွားပြီ ခက္တာက ကျွန်တော့မှာအနောက်တိုင်းဝတ်စုံကောင်းကောင်းမရှိဘူး..."
" စိတ်မပူနဲ့ ကိုကို စီစဉ်ထားတယ်... ကိုကိုရောက်တော့မှပဲအဝတ်အစားလဲလိုက်ပေါ့..."
" ဟုတ်ကဲ့..."
ကိုကြီးဖုန်းချသွားတာနှင့် ဂျီမင်လည်း အိမ်နေရင်းဝတ်စုံလေးခနလဲပြီး အိမ်ရှေ့မှာကိုကြီးကိုထိုင့စောင့်နေလိုက်သည်။သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကိုကြီးရဲ့ကားရောက်လာလေသည်။ အနက်ရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကိုဆင်မြန်းထားသည့် ကိုကြီး ကားပေါ်ကဆင်းလာတာကို ဂျီမင်ငေးကြည့်မိသွားသည်။
နှင်းခဲလေးကိုအသားဆွတ်ဆွတ်ဖြူနေသည့် ကိုကြီးက ဘာပဲဝတ်ဝတ်လိုက်ဖက်ပေမယ့်လည်း အခုလိုအနက်ရောင်ဝတ်ထားရင် ပိုပြီးတော့ကြည့်ကောင်းလေသည်။
" ဘာတွေငေးနေတာလဲ ရော့... အကျႌသွားလဲလိုက်ဦး..."
" ဟီး... ဟုတ် "
သူခိုးလူမိသလိုဖြစ်သွားတဲ့ ဂျီမင်တစ်ယောက် ကိုကြီးကိုသွားဖြဲရယ်ပြရင်း ကိုကြီးပေးတဲ့ဝတ်စုံကိုယူကာအခန်းထဲဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ မှန်ထဲတွင်ပေါ်နေသည့် သူ့ပုံရိပ်ကိုကြည့်ပြီး ဂျီမင်သဘောကျနေမိသည်။ ကိုကြီးဟာ သူ့ရဲ့ကိုယ်တိုင်းကိုဘယ်လိုများသိသွားလဲမသိ။ အခုတော့ ကိုကြီးဝယ်လာပေးတဲ့ ခဲရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံလေးဟာ ဂျီမင်ကိုယ်လေးနှင့်ကွက်တိကျပြီး ကြည့်ကောင်းနေလေသည်။
KAMU SEDANG MEMBACA
Twins And Me
Fiksi Penggemar" မင္ဂ်ီမင္...မင္ဂ်ီဝန္.. !! " "ဗ်ာ...""ဗ်ာ..." "ဗ်ာ ကိုေနာက္မွာထားၿပီး လူေတြကအခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေ႐ွ႕လာခဲ့စမ္း...." " မင်ဂျီမင်...မင်ဂျီဝန်.. !! " "ဗ္ာ..." "ဗ္ာ..." "ဗ္ာ...ကိုနောက်မှာထားပြီး လူတွေကအခုချက်ချင်းငါ့ရှေ့လာခဲ့စမ်း...."
