{ Zawgyi }
ကိုႀကီးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္လို႔သာ အိမ္ကအေစာႀကီး ထြက္လာရတယ္ ဘယ္ကိုသြားရမွန္းလဲမသိေတာ့ေပ။ မေန႔ညက တစ္ညလုံးအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့သလို မနက္ႏိုးေတာ့လည္း ကိုႀကီးကိုေတြ႕ရမွာရွက္တာေၾကာင့္ အိမ္ကအေစာႀကီးထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ညတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို အရက္မူးေနခဲ့တဲ့ ကိုႀကီးက ဒီမနက္မွာ မွတ္မိႏိုင္ပါေတာ့မလား။
ဂ်ီမင္သာ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကို မေမ့ႏိုင္ပဲ ေခါင္းထဲမွာထည့္ထားၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ပူေလာင္ေနခဲ့ရသည္။ ကိုႀကီးေျပာတာေတြက အမွနါေတြျဖစ္ေနႏိုင္လား။ တည္ၾကည္တဲ့ကိုႀကီးက ဒီလိုမ်ိဳး မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာေတြကို ေနာက္ၿပီးေျပာမယ့္သူမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ေပ။ ဒါဆိုတကယ္လား ကိုႀကီးရဲ႕တကယ့္ စိတ္ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္မ်ားလား။
ဒီလိုေတြးမိျပန္ေတာ့ ရင္ထဲမွာၾကည္ႏူးသလို ရွက္သလို ခံစားရျပန္သည္။ သူေရာ ကိုႀကီးအေပၚမွာ မထားသင့္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြရွိေနၿပီလား။ ကိုႀကီးနဲ႔ အမဟယ္ဝန္းခ်စ္သူေတြဆိုတာသိေတာ့ ကိုယ့္အကိုကို သူမ်ားလက္ထဲေပးလိုက္ရမွာစိုးရိမ္လို႔ မနာလိုျဖစ္ၿပီး နာက်င္တာလို႔ထင္ခဲ့မိတာ။ အခုေတာ့ အသည္းေတြကြဲလို႔နာက်င္လိုက္ရမွန္း သိလိုက္ရၿပီ။
![](https://img.wattpad.com/cover/290707895-288-k187791.jpg)
YOU ARE READING
Twins And Me
Fanfiction" မင္ဂ်ီမင္...မင္ဂ်ီဝန္.. !! " "ဗ်ာ...""ဗ်ာ..." "ဗ်ာ ကိုေနာက္မွာထားၿပီး လူေတြကအခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေ႐ွ႕လာခဲ့စမ္း...." " မင်ဂျီမင်...မင်ဂျီဝန်.. !! " "ဗ္ာ..." "ဗ္ာ..." "ဗ္ာ...ကိုနောက်မှာထားပြီး လူတွေကအခုချက်ချင်းငါ့ရှေ့လာခဲ့စမ်း...."