{ Zawgyi }
မနက္စာစားဝိုင္းမွာ တိတ္ဆိတ္ေနၾကတာေၾကာင့္ ဂ်ီဝန္ အေနရေတာင္ခက္လာသည္။ သူကသာ အားရပါးရစားေနေပမယ့္ ကိုႀကီးနဲ႔ဂ်ီမင္ကေတာ့ တို႔ကနန္းဆိတ္ကနန္းႏွင့္စားေနၾကတာ ပန္းကန္ထဲကထမင္းက ေလ်ာ့ေတာင္မေလ်ာ့ေပ။
ကိုႀကီးကလည္း တစ္ခုခုကိုေတြးေနပုံရသလို ဂ်ီမင္ၾကည့္ရတာလည္း မ်က္ႏွာမေကာင္းေပ။ ကိုႀကီးနဲ႔ ဂ်ီမင္ၾကားမွာ တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ထားတာလား။ အခုလိုေအးစက္ေနတဲ့ အေျခအေနႀကီးနဲ႔ ေနသားမက်တာကေတာ့ အမွန္ေပ။
" ကြၽန္ေတာ္စားလို႔ၿပီးသြားၿပီ ေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္...."
ထမင္းကိုကုန္ေအာင္ေတာင္မစားပဲ ပန္းကန္ေဆးၿပီး ထြက္သြားတဲ့ ဂ်ီမင္ကိုၾကည့္ၿပီး ကိုႀကီး သက္ျပင္းခ်လိုက္တာကို ဂ်ီဝန္ ေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
" ကိုႀကီးလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ..."
" ရတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာပဲ သြားေတာ့မယ္.... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ခ်ိန္းထားလို႔...."
ေက်ာပိုးအိတ္ကိုယူၿပီးထြက္သြားတဲ့ ဂ်ီမင္ သြားတဲ့ေနာက္ကေနလိုက္ရန္ ဂ်ီဝန္စားေနတာကိုအၿပီးသတ္လိုက္ရသည္။ ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ဂ်ီမင္ကို မနည္းအမွီလိုက္ရေလသည္။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Twins And Me
Hayran Kurgu" မင္ဂ်ီမင္...မင္ဂ်ီဝန္.. !! " "ဗ်ာ...""ဗ်ာ..." "ဗ်ာ ကိုေနာက္မွာထားၿပီး လူေတြကအခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေ႐ွ႕လာခဲ့စမ္း...." " မင်ဂျီမင်...မင်ဂျီဝန်.. !! " "ဗ္ာ..." "ဗ္ာ..." "ဗ္ာ...ကိုနောက်မှာထားပြီး လူတွေကအခုချက်ချင်းငါ့ရှေ့လာခဲ့စမ်း...."
