Chapter 10

4.1K 111 4
                                    

Haylee Montejo POV

HUMINTO Ang aming Sinasakyan ng matapat na ito sa isang Malaking Bahay or let's just say Mansion. Sa laki ng gate ay Hindi mo pa makikita Ng buo Ang loob pero sa tingin mo palang dito sa labas masisigirado mo Ng malaki Ang Bahay na nasasakop Niya.

Unti unting bumukas Ang gate halo halong emosyon din Ang Nararamdaman ko, saya dahil sawakas makikita kona Ang anak ko Lungkot dahil sa Hindi malamang dahilan Ang Galit para Sa lalaking nasa gilid ko ngayon. Nasa gitna namin si Declan na kanina pa tahimik pero nararamdaman ko Ang saya sa kanyang mga mata.

Naalala ko Ang usapan namin ni Dark bago kami mapunta sa Lugar na ito ayaw ko man pumayag pero Wala akong nagawa dahil na sa mga tingin at Dahil sa mga Pakiusap na ginawa Ni Declan saakin.








"Dean Is in my house."Walang emosyong Ani nito, dahil sa kanyang sinabi ay agad na napatingin sakanya si Declan at bahagyang lumapit sakanyang ama. Ako Naman ay Napatigil at saka tumingin Ng mariin sakanya tinignan ko Siya Ng maigi at tinignan kung totoo pa ang kanyang sinasabi. Pero hindi ko talaga matukoy dahil Wala ni Isang emosyon itong nakatingin saakin hinihintay Ang nagiging reaction ko.

"W-what did you say Mr."Tanong ni Declan  sa ama.

"Your Twin is in my house. You wanna see him?"Nakangiting Ani Niya sa Kay Declan lumuhod pa ito para mapantayan Ang Laki ni Declan, hinawakan Niya rin ang kamay ni Declan, kaya Naman Lumapit ako sa kanila at hinawakan ang balikat ni Declan inilayo ko Siya Ng kaunti Kay Dark sapat na para mapabitaw si Dark Kay Declan. Sumilay Ang nang-aasar na ngisi sa kanyang labi. At napapailing na tumayo.

"Mommy–"

"No. Hindi Tayo sasama sakanya"agad kong putol sa sasabihin ni Declan, seryoso ko siyang tinignan kaya napayuko nalang ito at inabot Ang aking kamay.

Muli akong nag angat Ng tingin Kay Dark saka ito pinukulan Ng masamang tingin.

"bakit ang taas parin ng pride mo, you still ahead of your Pride over the pleasure of our Children."he said with his cold voice,I cleared my throat bago muling mag baba Ng tingin Kay Declan na nakatingin din saakin, nag mamakaawa Ang mga mata nito.

"No. Kung Gusto mo talagang sumaya sila si Dean Ang dalhin mo dito."Matigas kong linyata.

"And why would I? Para makatakas ka nanaman saakin? Para muli mo nanaman silang maitago saakin? And if that's the reason or what I. Won't. Let. You!"Madiing Ani niya saka Siya bahagyang lumapit saakin at bumulong.

"you don't agree, you won't see Dean again."He whispered I was even shocked when he put a kiss on the side of my ear bago Siya lumayo.

"Mom, please I want to see My Twin."Napapikit ako ng mariin at saka huminga Ng malalim.

"I'm waiting Haylee, I need your answer now!. Maron pa tayong pag uusapan."Mahinahong Ani Niya saka mariing tumitig saakin, sa paraan Ng kanyang pag titig ay parang hinuhukay na Niya ako pailalim.

"Please mom...."I took a deep breath before slowly nodding.




"Kuyaaaaaa!"Tumitiling Tawag ni Dean Kay Declan pag kalingon. Kita ko Ang saya sa kaniyang muka, agad niyang sinalubong Ng yakap Ang kanyang kambal.

"O my gosh kuya I miss you! Akala ko Hindi na kita makikita."Nakangusong ani nito saka Tumingin saakin. Nahihiya itong ngumiti at Unti unting itinaas Ang kanyang Kamay. He waved at me slowly before walking closer to me

"Mommy...."Nahihiyang Bati nito kaya Hindi kona napigilan Ang emosyon ko at agad siyang Niyakap. Ramdam ko Ang Pag kabigla Niya dahil sa ginawa ko. Tuloy tuloy na umagos Ang luha ko at mas lalong hinigpitan Ang Pag kakayakap ko sakanya

"Mommy? Why po? Why are you crying you hurt?"Sunod sunod na tanong nito walang ediya kung bakit ko ito ginagawa.

I'm sorry Dean, o my god, I miss his voice. I miss him calling me mommy, in that three days para saakin para iyong tatlong taon.

I used to be bad to them but that was before, I realized I was wrong. this feeling I used to feel but I just ignore it because I make my anger towards them worse even though it's not really how I feel. I don't hate them, because at first I love them.

"Baby I'm sorry, I'm sorry for everything please don't go anywhere again wag kana lumayo ulit Kay mommy."paulit ulit kong Ani dito, ramdam ko Ang dalawang maliit na braso niyang pumulupot din sa leeg ko.

"It's ok mommy, matagal kona po kayong na forgive Kasi Hindi Naman po ako mad sayo"Malambing Niyang Ani kaya mas lalo akong naiyak.

Paano ko nagawang tratohin sila Ng Ganun, paano ko nagawang saktang Ang mga anak ko. Napakabait nila at Buti nalang Ang kabaitan nilang iyon ay Hindi ko Nasira. They said people change pag nasaktan sila pero Ang mga anak ko nanatili silang Bukas saakin at pinatawad nila ako kaagad.

Ng humiwalay na ako sa yakap ay agad niyang hinawakan ang pisge ko at Siya na mismo Ang nag punas Ng nga luha ko. Pinatakan Niya Ng Isang halik Ang noo ko bago nakangiting lumayo saakin.

"I love you."Nanlaki Ang mata nito at napahawak sa kanyang bibig, napatawa naman ko sa reaction Niya. Unti unti itong umatras at Nagulat ako ng mag tatalon Siya at Nag tititili.

"I'm so happy! Kyaaaaa, kuya did you hear that Mommy said "I love you yahhhhh kuya!!!!"Tili Niya habang nag tatalon. Napailing nalang ako at napabaling Ang tingin ko Kay Dark na ngayon ay nakatingin din saakin. Umiwas ako ng tingin ay pinunasan Ang luhang tumulo ulit sa aking mata.

I can't stop crying, not because I’m sad but because of the joy I feel.

"I have Kuya, Mommy And DADDY! Omygod we're complete na!"


Complete Family?









.........

Happy na si Dean Yan na po Ang gusto niyo hahahha May nag Co-comment Kasi na hate na daw nila ako Kasi Sinasaktan ko Ang mga bata hahaha sorry na po part Yun Ng kwento mag tiwala lang kayo saakin.

Please Vote and comment :)

Enjoyy.




MS1:Her Secret [√]Where stories live. Discover now