MS1:Her Secret [√]

Chapter 1

Haylee Montejo POV

"Mommy You'll leave again? Can you please go with us kahit 3 oras lang?"Napatingin ako sa batang nag salita nakatingin ito saakin Ng may lungkot At pangungulila Ang mga mata. Napairap Naman ako sa kaartehan na pinapakita nanaman saakin Ng batang ito.

He's Declan Hasher Montejo my son But I don't consider him as my son I hate him and that's the Actual Fact.

Why I Hate him Let's say that I hate his father that's why I hate him too. Because of his Father Nawala Ang lahat saakin, Ang pagiging model ko na matagal king pinag hirapan maabot ko lang Ang pangarap kong iyon. Actually Nung una Nung Bata palang ako pagiging Chef Ang Inaasam kong makamit Pero habang lumalaki ako I seeing my self being a model. Isang Modelo na hinahangaan Ng lahat Isang Modelo na Mamahalin Ng halat. Nakuha ko nga pero parang Bula lang itong nawala dahil sa pesteng pag gabing iyon.

Ang Gabing Araw araw akong binabangungut Dahil sa gabing iyon nawala lahat ng pinag hirapan ko.

"Mommy Pwede po bang samahan niyo kami sa school family day po kasi ngayon"I snapped back to reality when I heard Dean's Name. Dean Hashin Montejo My second Son. Declan And Dean are twins. Identical Twins mag kamukang mag kamuka sila. And every time I see their faces I remember their demon father.

Simula ng ipinanganak ko sila agad akong kumuha Ng dalawang Yaya upang Sila Ang mag alaga sa dalawang to. Hindi ko sila inalagaan o nabuhat manlang simula ng Baby pa sila. Tanging Ang babysitter nila Ang kasama nila mostly Of the whole day. 3 to 8 days lang ako umuwi dito sa Bahay na tinitirahan nila. Binili ko ito upang dito ko sila patirahin.

Hindi alam nila mommy na may mga anak na ako Ang alam lang nila umalis ako sa magiging model ko upang tupadin Ang dati kong pangarap na maging Chef. Natupad nga pero hindi parin akong makuntinto hinahanap hanap ko parin Ang pagiging model ko.

Declan and Dean are already 7 years old. Natago ko sila Ng pitong taon. I keep them as a secret in whole seven years at ipag papatuloy ko ito hanggang na makaya na nila Ang sarili nila at sila na mismo Ang lalayo saakin. Wala akong balak na Ipakilala sila sa pamilya ko kilala ko si daddy alam kong gagawin Niya Ang lahat mahanap lang Ang mga ama nito.

"Mommy Please."Pakiusap pa ni Dean at saka lumapit saakin hinawakan nito Ang kamay ko pero agad ko rin iyon tinanggal. Kung maaari ayaw kung madikit sila saakin, I just....just hate it whenever they are around and Touching me.

"I'm not going Ang mga yaya niyo nalang Ang isama niyo, I have no time for Sh*ts"Madiing Ani ko sa mga to saka patuluy na Nag tipa saaking Laptop. May mga files na kailangan kong tapusin para sa panibagong restaurant na ipinapatayo ko.

"But mommy it's a family day, and ikaw Ang mommy namin dapat ikaw Ang mag sasama saamin not Ate Nina And Ate Shele"Pangungulit nito saakin At saka hinila Ang Kamay ko dahilan para masagi Ang Kape na nasa gilid Ng laptop at natapon dito.

Galit kong Hinablot Ang kamay ko sakanya at hinawakan Ng mahigpit Ang kanayang braso. Nag simula Naman na itong umiyak pati narin Ang kambal niyang pilit na hinihila Ang kamay ko papalayo sa kanyang kambal.

"WAHHH MOMMY STOP- STOP IT'S HURT"Atungal nito sa iyak habang hawak hawak rin ang aking mga kamay pilit na inaalis ito sa kanyang braso. Ramdam ko rin ang Pag baon Ng kuku ko sa kanya braso kaya mas lalong lumakas Ang iyak nito.

"You fu**ing Sh*t! SA kakulitan mo Nasira Ang tinatrabaho ko! Piste talaga kayo!"Galit na Bulyaw ko habang niyuyugyug Ang kanyang balikat. Iyak lang ito ng iyak.

"Sorry mommy, Sorry, Sorry Dean didn't not mean it."Paulit ulit na Ani nito.

"Mom let go of Dean please His hurting already with you're nails, Dumudugo na Ang balikat Niya mommy"Awat din ni Declan doon Naman ako natauhan at mabilis na inalis Ang Pag kakahawak ko sakanya. Napasalampak ito sa sahig at Doon umiyak Ng umiyak sa sakit agad niyang dinaluhan Ng kambal Niya na walang tigil din sa Pag iyak.

"Jusko, Haylee anong nangyayari dito, bakit umiiyak nanaman Ang mga anak mo?!"Sigaw ni Manang Ele na kakarating lang kasama Ang dalawang Yaya mga bata. Agad nilang dinaluhan Ang mga anak kong umiiyak Sa sahig at saka sila dinala sa taas. Hinarap Naman ako ni manang na may pang hihinayang at Pag kadismaya sa mga mata nito.

"Hali alam mo ba Ang mga ginagawa mo sa mga anak mo?! Sinasaktan mo na sila Ng pisikalan! Naintindihan ko Naman na Galit ka sakanila pero jusko Naman Haylee wag mo silang saktan!"Sermon nito at saka napahawak pa sa aking mga kamay.

Manang Ele Ang nakakatatandang Katulong dito, Siya Ang taga linis at taga luto. Itinuturing ko narin siyang pangalawang nanay ko dahil Pag katayong pag katayo nitong bahay ko na to Siya Ang nag alaga at nag bantay dito sa bahay. 8 years na.

"Ang kukulit Kasi nila, Manang Natapunan Ng Kape Yung laptop ko andun pa naman Yung mga Importanteng Files na kailangan ko sa Restaurant"Ani ko rito at sinubukang Buksan Ang laptop Napahinga ako ng maluwag Ng mag bukas ito.

"Mas importante paba Yan Kaysa sa mga anak mo?"Muling tanong niya Napatawa Naman ako ng pagak saka sinara na Ang laptop ko inilagay ko na ito sa bag ko saka ito isinara.

"Alam niyo na Ang sagot dyan manang, there is no need to repeat the answer over and over again, Baka maumay lang kayo"Sabi ko rito at saka na lumabas Ng Aking opisina. May opisina ako dito sa bahay. Kaya ito Ang dahilan kung bakit ako umuuwi dito. Uuwi lang ako dito para Kunin Ang mga files or para dito gawin Ang trabaho ko.

Nakasalubong ko pa ang dalawa sa may pinto Pulang pula Ang mga mata nila halata na kakagaling lang nilang umiyak. Nakapalit narin sila Ng uniporme.

Kahit na Kinamumuhian or Ayaw ko sa kanina, Pinag aaral ko parin sila sa isang malaking paaralan.

"Ayusin niyo Ang Pag aaral ninyo, ayaw na ayaw ko ulit na marinig na masangkot ulit kayo sa gulo, Ayaw kong masira ulit ang Image ko sa mga tao"

"Hindi ka naman nila kilala mommy kaya Hindi ka masisira Ng dahil saamin ni kuya"Ang sagot ni Dean napatigil Naman ako sa Pag lalakad ramdam ko Ang sakit sa boses niya. Malapit narin itong umiyak.

"You're keeping us a secret Son's but I don't know if I can even keep you as our mother."Dagdag nito.

"I only got into a fight because they were bullying my brother. I'm not a fool to destroy you again mom we're not daddy."Malamig na pahayag saakin ni Declan bago Hilain Ang kapatid.

"Wag mo sanang hintayin Ija na lumayo Ang loob nila sayo, Habang tumatagal nakikita ko ng Malapit Ng Bumitiw sayo si Declan."Ani ni manang saka tinapik ang aking balikat at nilag pasan na ako.

Naiwan Naman ako ditong Nakatayo at tulala.

I.... I don't Care k-kung layuan ako ng mga anak ko ayon Naman Ang gusto ko diba. Pero bakit parang....