MS1:Her Secret [√]

Chapter 8

Haylee Montejo POV

Marahan kong hinaplos Ang buhok ni Hasher tulog na ito ngayon pag katapos umiiyak at Nakatulog din agad dala Ng pagod. Hindi ko alam kong anong gagawin ko. Kanina lang Ang saya ko dahil sawakas ay Naliwanagan na ako sa tunay na nararamdaman ko sakanila. I love them. I love my son's pero Napakata*ga ko at ngayon ko lang iyon na-realize.

At ngayon nawawala si Dean Hindi ko alam kung saan ko Siya uumpisahang hanapin. Kung kailan balak ko sana silang ilabas, makasama pero bakit ganino....

Habang naririnig ko Ang mga iyak kanina ni Hasher parang winawasak Ang puso ko nadati parang bato pag dating sakanila. Ako na yata Ang pinaka ta*gang Ina sa Mundo. Hinayaan kung mag dusa Ang mga anak ko sa loob ng ilang taon.

"Mommy Dean is Missing, i don't know where he is, mommy my twin is missing. find him mommy find him"

"Mommy Dean is Missing, i don't know where he is, mommy my twin is missing. find him mommy find him"

"Mommy Dean is Missing, i don't know where he is, mommy my twin is missing. find him mommy find him"

Paulit ulit na pumapasok sa isipan ko Ang mga salitang paulit ulit Niya ring sinabi kanina hanggang sa makatulog Siya.

Inilibot ko Ang paningin ko sa boung kwarto nila ngayon lang ako nakapasok dito, ni Isang beses Hindi ako pumasok o sumilip man lang dito dati. even though I pass by their room every time I go to my office it's like I'm just passing through the air.

sa tuwing naiisip ko ang mga pinag gagawa ko dati,  I feel like I just want to kill myself. I'm too stupid to let them experience what they shouldn't experience.

But now I promised to my self babawi ako sakanila, Hahanapin ko ang anak ko, oras na para Isara ang librong una kung binuksan ang mag bubukas ako ng bago kung saan iba naman ang Kwengtong naroroon.Magiging mabuting ina na ako sakanila, I will take care of them as they take care of me, I will protect them, and I will love them more than they love me.

---

Nagising ako dahil sa may nararamdaman akong mga matang nakatitig saakin.unti unti kong binuksan Ang aking mga mata.

His looking at me as if by the time he removes it I will disappear, even though my vision is still blurred because of the light I still know who is staring at me.

"Hasher..."Medyo Paos kung tawag dito.

Nagulat ako ng biglang nanubig Ang sulok Ng kanyang mga mata habang Siya ay nakatingin saakin. Agad ko siyang inabot at saka Siya niyakap.

"What's wrong, babe Why are you crying again hmm?"I Softly asked. Ramdam ko Ang pamamasa Ng damit ko dahil sa nga luha Niya.

"I didn't dream, did I?"Tanong nito Sa gitna Ng kanyang pag iyak, nanatiling Nakabaon Ang kanyang muka sa may dibdib ko.

"Yes, Baby Hindi ka nananaginip why?"

"Nandito ka, nayayakap kita, you sweetly talking to me which you don't do every time you talk to me you're always Angry or So Cold. so I think I'm dreaming"Malungkot nitong Ani ramdam ko Ang sakit sa mga sinasabi niya. Kung sana dati pa ako nagising sa katangahan ko hindi ko sana sila nasaktan Ng kagito kalala.