MS1:Her Secret [√]

Chapter 16

      Haylee Montejo POV

TANGHALI na nang magising ako ng bumalik ako kaninang umaga dito sa kwarto ko ay natulog nalang ulit ako, Hindi ko makayang marinig Ang tawanan nila. Sobrang saya nila habang kasama si Dianne.

Sandali pa akong Tumitig sa kisame Habang inaalala Ang, sandaling nakalaro, Nakasama, napatawa, at napasaya ko sila. Ng maramdaman kong nababasa na Ang aking pisnge agad ko itong pinunasan at Bumangon na ako sa Pag kakahiga at dumeretyo sa cr. Nag hilamos at naligo na ako at nag ayos. Ilang beses na ba akong umiiyak Sa araw na to. Mula kagabi hanggang ngayon.

Mukang binabalikan na ako ng karma.

Pag kababa ko ng Hagdan ay Sumalubong saakin Ang Medyo magulong Sala, nag kalat Ang unan sa sahig at Ang mga papel, May mga drawing Ang iba Yung iba Naman ay letra, sa tingin ko dito sila nag laro at gumawa Ng Assignment ni Declan.

Pinulot ko muna Ang Mga ito at inayos. Napako Ang tingin ko sa isang drawing na sa tingin ko ay si Dean Ang may gawa, Silang dalawa ng kambal Niya at nasa gitna Ang Isang babae, napangiti ako ng maisip ko baka ako ito pero nawala Ng makita ko Ang Pangalan sa ibaba. 'Tita Dianne' napangiti ako ng mapait at Tinuloy nalang Ang Pag lilinis. Saktong pag katapos ko ay Ang Pag pasok Naman Ng kambal kasama si Dianne.

Tumingin Naman sila saakin pero di nag tagal ay nag iwas din agad sila Ng tingin, ni Isang Maliit na ngiti Wala silang binigay, para akong Isang hangin na kanilang nilagpasan.

Hindi nakaligtas sa Paningin ko Ang Pag sulyap saakin ni Dianne, Ngumiti ito ng Kaunti saakin. Hindi ko Siya nagawang suklian Ng ngiti.

Hindi ba Siya nag tataka na Ang May Ari Ng restaurant na kanilang Kinuha para sa kanilang Kasal ay Nasa pamamahay Ng kaniyang Mapapang-asawa.

Napailing nalang ako at Ng Akmang lalabas na ay Naramdaman kong may humawak sa braso ko. Tinignan ko Naman Ang may gawa at nakita ko si Dianne. Binigyan ko Siya Ng nag nag tatanong na Tingin.

"Pwede ba kitang makausap?"She said, her voice is so soft. Ng mapansin nitong nakatingin lang ako sakanya ay natigil ito unti-unting bumaba ang tingin ko sa kamay niyang nakahawak sa braso ko at agad itong bumitaw at Nahihiyang Ngumiti saakin.

"S-sorry, May Importante lang Kasi akong sasabihin."Sabi Niya, Napabuntong hininga Naman ako at saka tumingin sa Pambisig kong Relo.

"Ok, pero pwedeng mamaya nalang?, may pupuntahan Kasi ako."Ani ko, tumango naman ito saka Muling ngumiti. Di ba Siya nag sasawang ngumiti.

Tumalikod na ako at nag simulang mag lakad di pa ako nakakalayo Ng marinig ko Ang Sinabi nito.

"they miss you."Napahinto ako dahil sa kanyang sinabi, sa tingin ko ay Ang kambal Ang tinutukoy Niya napangiti ako at Umiling.

"I miss them too, Buy I can't face them"I Uttered, I refrained from stuttering while saying Those words, I felt the trembling of the Hands I gripped the end of my shirt tightly, and Gave her a smile.

"Do me a favor"I said and took a deep breath, she was looking at me waiting for what I would say.

"K-kung pwede Habang Wala ako Ikaw muna ang mag bantay sakanila, punan mo Ang Pag kukulang ko sakanila."I said and immediately turned around and walked out without waiting for her answer.