Tamora Academy (Sylverian Series 1)

Chapter 43

MELIORA

"Anong nangyayari Headmistress?" agad na tanong ni Sandra pagkarating namin sa kanyang opisina.

Hindi na bumalik ang mga taong may pakana sa nangyari kanina. Hanggang ngayon ay nakahiga parin ang Hari at tila nasa malalim ito na tulog. Hindi namin alam ang nangyayari dahil hindi man lang nila ito sinabi sa amin. The Princess stay there. Para daluhan ang Reyna at para magbantay sa Hari.

Pagkatapos naming matulungan at magamot ang sugatang mga estudyante ay bumalik kami dito sa Tamora kasama si Headmistress. Hawak na niya ang libro at naghihintay lang kami sa sagot niya sa nangyayari.

Napabuntong-hininga ito. "The palace were attack. Nakita niyo naman sila diba?"

Tumango naman kami sa sagot niya. They are made of rocks and stone. Kung sino man sila, maaring ang palace lang talaga ang layunin nilang atakihin.

"Nakatanggap nalang kami ng balita na nagliliyab ang palasyo at may naglalaban sa labas. Dahil wala pa kayo kailangan kong humingi nang tulong sa Higher Class. We went there. Pero ang ipinagtataka namin ang tulog na Hari. Hindi namin alam kong anong nangyayari ngunit hindi siya magising kahit anong gawin namin." mahabang paliwanag nito.

Nangunot naman ang noo ko. "Bakit hindi? Sino ba kasama niya?"

"Ang sabi ng Reyna akala niya mahimbing lang talaga ang tulog ng Hari dahil mula kagabi at hanggang kaninang umaga ay tulog ito na mapa-hanggang ngayon na din." sagot niya sa akin.

What? Natutulog ito simula pa kagabi. They were attack in the morning. Bakit sa tingin ko parang alam ng may gawa na hindi magigising ang Hari. Where in fact the King can fight them all, kayang kaya silang talunin ng Hari.

"What about the Fire?" Vandel asked her.

"Hindi ko alam kong paano, pagdating namin doon ay lumiliyab na ang palasyo. Hindi ko na natanong ang Reyna."

"May namatay ba?" Copelan asked.

"Gladly wala. Mga sugatan lang." Headmistress answered.

"Anyways congratulations for your second mission." Headmistress added and smiled.

"Yakang-yaka Headmistress." kumpyansang sagot ni Relm sa kanya. Naparolyo naman ang mata ni Sandra sa sagot nito.

"For now, kailangan nating lahat magpahinga." Headmistress said to us.

Agad kaming nagpasalamat lahat at isa-isang lumabas. I sneek a peek once more, at nakita kong isinilid niya ang libro sa ibaba ng kanyang table. Isinirado ko na ang pintuan bago sumunod kina Elara na naglalakad pabalik sa dorm.

I flinch, nang biglang may pumatong ng jacket sa likod ko. Nang tingnan ko ito nasa gilid ko na pala si Vandel at kasabay ko nang maglakad.

"Thanks." tanging sabi ko sa kanya.

"Are you okay?" he asked.

"Yes. Ikaw?"

"I'm fine. Be safe always." mahinang sagot nito.

I chuckled a bit and didn't respond. Tahimik lang kaming naglalakad, Vandel will always have a special space in my heart. Alam kong marami siyang gustong itanong pero ni minsan hindi niya ako sinimulang tanungin. He will always wait for me to do so. Hindi siya nagmamadali, sinisigurado lang niya na ako mismo ang magsasabi sa niya. Which I like.

"I will answer all your questions at the right time." I said to him still facing the aisle.

He looked at me and ruffled my hair. "I will wait."