DIRTY MIND • TAEKOOK +18 ✓

3

Haiii, yine ben geldim sjjsjs Bölümler kısa olunca bir oturuşta yazıp hemen atıveriyorum, tüm ficlerimi kısaltmaya mı başlasam diye düşünmüyor değilim ahahahyd :D

Bölüm sınırı var: +200 oy +300 yorum :)

Neyse yazım yanlışlarım varsa affoluna, çok hızlı yazdım çünkü. Bol bol oy ve yorum istiyorum, satır içi yorum istiyoruuum. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

**

"Evet, neden ki? Bir sorun mu var?" Merakımı örtbas edemeyecek şekilde sorularımı arka arkaya sıraladım.

"Hayır bir sorun yok, ben de aynı otelde kalıyorum." dedi derin sesi, ağır ağır. Oha, tesadüfün de bu kadarıydı.

Ağzım şokla aralanırken parmağımı emerek gülümsedim. "Güzel tesadüf." diye eklediğinde onu onayladığıma dair homurtular çıkarttım.

"Hangi odada kalıyorsun?" diye sordum, salyamla ıslattığım işaret parmağımla çıplak tenimi okşayarak.

"2. kattayım, 269 numaralı odada kalıyorum. Sen?" Gözlerim şokla aralanırken yattığım yataktan tek bir hamleyle doğruldum. Oturur pozisyona o kadar hızlı geçmiştim ki, sargılı kolum acımıştı.

İnlememek için dilimi ısırarak yüzümü buruşturdum. Resmen karşı çaprazımdaki odada kalıyordu. Dibimdeydi! Böyle şansın... Sövsem mi sevinsem mi kararsız kalmıştım.

Ensemde resmen bir polis olacaktı, öte yandan o polis fazlasıyla etkileyiciydi ama... Offff!

"Jungkook, orada mısın?" Taehyung'un hırıltılı gelen derin sesi kulaklarımın pasını silip geçerken, beni düşüncelerimden ayırmayı sağladı. Başımı iki yana sallayıp gerisin geriye yatakla buluşturdum sırtımı.

Başımı iyice yastığa gömerken, "Buradayım." dedim gecenin sessizliğine uyum içerisinde, kısık bir şekilde. "Hangi odada kalıyorsun diye sormuştum en son?"

"Hemen karşı çaprazındayım. 267 numaralı odadayım."

"Şaka yapıyorsun?" diye sorduğunda ses tınısından şaşırdığı net bir şekilde belli oluyordu. Ben onunla hiç denk gelmemiştim, sanırım o da beni bu zamana dek hiç görmemişti. Acaba ne kadar süredir bu otelde kalıyordu?

"Yok, çok ciddiyim. Ayrıca numaramı arayınca, doğru verdiğimi anlamışsındır, hmm?" diye ona laf soktuğumda kısık bir şekilde kıkırdadığını işittim.

"Ah evet, her neyse saat epeyce geç oldu, ben seni daha fazla meşgul etmeyeyim. Yardımın için teşekkürler."

Meşgul et beni, çok daha meşgul et. Bakışlarım boxerımı zorlayan, kabaran aletime kaydığında iç geçirdim. "Hiç sorun değil, gelip sen de bana yardım etsen keşke." diye mırıldandım elimin ayasıyla kabaran aletimi sıvazlayıp sakinleştirmeye çalışırken.

"Neye ihtiyacın var?" diye sorduğunda alt dudağımı ısırdım. Sana...

"Sen bana yardım ettin, ben de sana yardım edebilirim. Ne konuda yardım lazım ağrın mı var?" Sessiz kaldığım zaman sorularıyla beni sıkıştırmaya devam etti.

Evet, ağrım vardı. Aletim ağrıyordu. "Ağrı kesici vardı elimde, getirebilirim. Odanda mısın?" 

Ah ben seni istiyorum, ağrı kesiciyi ne yapayım? "Jungkook?"

"Odamdayım evet." dediğimde, "Tamam geliyorum." diye homurdandı ve hat sesi kulaklarımı doldurdu. Telefonu kapatmıştı.

Bir dakikadan bile kısa sürede kapım tıklatıldığında telefonu kulağımda tutmaya son verip yavaşça yataktan doğrulup kalktım.