DIRTY MIND • TAEKOOK +18 ✓

28

Haiii ben geldiiim, hızlı hızlı bölüm güncelleyip final yapacağım fici:)) Uzatmalara fazlasıyla kaldı zaten ehehe

Çok hızlı yazdım yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim Xx

**

Soluk soluğa otoparkın girişine geldiğim gibi oyalanmadan Taehyung'un aracına koşturdum.

En son onunla birlikte geldiğim için aracını park ettiği yeri bulmam da zor olmadı. Elimdeki anahtar ile aracın kilidini açtım. Kapıyı açmak için kulpa uzanacağım sırada, siyah cama yansıyan birinin arkamda belirdiğini gördüm.

Arkama dönmemle, başıma yediğim darbe bir olunca inleyerek başımı tuttum. Göz bebeklerim uyuşurken daha önceden hiç görmediğim esmer ve benimle aynı boylarda olan adamın görüntüsü yavaş yavaş bulanıklaştı.

Başıma silahın namlusuyla vurmuştu. Siktir, bu lavukta kimdi?!

"Sen ki-kimsin?!" Bana cevap vermek yerine sessiz kalıp pişkince sırıtırken, arkasından gelen adamları üstüme çullandı. Bunlar kesinlikle polis falan değildi.

Başıma aldığım o sağlam darbeyle nevrim dönmüştü ve beynim çalkalanıyordu. Çok fazla koştuğum için ciğerlerim sıkışıyordu. Aracın anahtarı başıma vurulduğu anda parmaklarımın arasından sıyrılarak zemine düşmüştü.

Kollarıma girerek beni çekiştirmeye başladıklarında yaralı omzuma rağmen dirseğimi karın boşluğuna vurup birinin tutuşundan kurtulmayı başardım.

Diğerine de tekme atmaya çalıştım ama ne kadar hızlı davransam da tetikte olduğu için beni kollarımdan yakalayarak yüz üstü yere yapıştırdı.

"Ahhhh bırak şerefsiz!"

Sırtımda birleştirdiği kollarıma abanırken, deliler gibi bağırdım. Yaralı kolumu çok zorluyordu. Siktir!

"Sorun çıkarmadan bizimle geliyorsun Jeon Jungkook." dedi içlerinden biri. "Sorunun ana nedeni benim! Ve sizinle gelmiyorum piç kuruları!"

"Hadi ne bekliyorsunuz daha?!" Kükreyen bu kalın sesin ardından, başıma silahın namlusuyla vuran kişinin konuştuğunu anladım.

Kollarıma diziyle abanırken, ceketimin yakasından tutarak başımı geriye doğru çektiğinde belim esnedi. "Ah siktir dur!"

Tam o sırada önümdeki diğer adamlardan birinin elinde beyaz bir bez görmem kaçınılmaz oldu. "Hayır, bunu yapamazs-"

Elinin ayasını ağzıma ve burnuma bastırdığı anda sözlerimi tamamlayamadım. Boğuşarak kurtulmaya çalıştım, nefesimi dahi tuttum. Ama aralık dudaklarımdan sızan o yakıcı koku beni esir altına almaya hazırdı.

Saniyeler sonrasında debelenmelerim azaldı ve vücut tepkilerim kısıtlandı. Zihnim bulanıklaşırken kollarım kendini saldı.

Ağzıma abanan baskı yok olduğu anda başım zemine çarptı. Kulağımdaki uğultular ve sesler uzaklaşırken, bedenim tamamen karanlığa hapsoldu.

******

Ense kökümde ağrı ve gözlerimde müthiş bir uyuşma, yanma ile kirpiklerimi titreştirerek güç bela aralamayı başardım.

Hızla etrafıma bakındığımda, terk edilmiş ve neredeyse yıkımı gerçekleşecek kadar eski olan boş bir binanın içerisinde olduğumu fark ettim.

İçerisi karanlıktı ve penceresi dahi sökülüp götürülen boşluklardan ay ışığı sızıyor ve soğuk olduğu gibi içeriye vuruyordu.

Odada tek olduğum kanaatine vardığım anda hareketlerimi olduğu gibi kısıtlayan hasır iplere bağlı olduğumu fark ettim.