လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္

လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္(၉)

**လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္ ( ၉ ) **

"ဘုရားပြဲတုန္းက ရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြ ရၿပီတဲ့"

မီး‌ဖိုရင္းေဒၚစိန္ကေျပာသည္။ ဓာတ္ပံု အသံၾကားသည္ႏွင့္ မိသီတို႔ ရင္ခုန္လာသည္။ ညို႔အားျပင္းေသာ သူရဲ့ အၾကၫ့္ က မိသီမ်က္ဝန္းထဲကမထြက္။ သူ ဆိုတာ ဓာတ္ပံုဆရာ ကိုသီဟေပါ့။ ရြာေတာင္ပိုင္းက အရီးျမသားေလ။
သူက သူ႔အလုပ္သေဘာအရ မိသီကို ရိုးရိုးၾကၫ့္တာထင္မွာပါ။
ဒီက မိသီမကသာ ဆန္းဆန္းျဖစ္ေနတာ။

" မိသီ နင္အဲလို႔ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး မေနနဲ႔ ၊ ‌ေဟာ မ်က္ေတာင္က ဘာလို႔ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ လုပ္ရျပန္တာလဲ ၊ ၿပံဳးၿပံဳးေလးေနမယ္ ရိုက္မယ္ေနာ္ ကင္မရာကိုေသခ်ာၾကၫ့္"

သူ႔ရဲ့ အသံမ်ားကို မသီတာ ယခုတိုင္းၾကားရဆဲ။

"ေမးေထာက္တဲ့ လက္က ဟန္မက်ေသးပါဘူး ဒီလိုေလးေထာက္ "

မိသီလက္ကိုလည္း သူက ကိုင္ေသးသည္။
ကိုသီဟက မိသီထက္ ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္။သူေဌးမ မသီရိၿမိဳင္နဲ႔ အသက္တူရြယ္တူ။ ၿပီး သူတို႔က ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္။ တပူးတြဲတြဲ လည္းရိွၾကတယ္။ ဒါေတြကို ေတြးမိျပန္ေတာ့ ဘာရယ္မသိ။မိသီအလိုလို အားငယ္လာသည္။

"ဟဲ့ မိသီ ညၫ့္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"

ေဒၚစိန႔္ေအာ္သံေၾကာင့္ အေတြးနယ္မွ  လြတ္ေျမာက္လာရသည္။

"ဟို ဟိုမိသီ ၾကက္သြန္းအခြံႏႊာေနတာ "

"ဟယ္ေအး ညၫ့္လက္ထဲက ၾကက္ဥေတြဟဲ့ ၾကက္ဥကို ဟိုလွၫ့္ဒီလွၫ့္နဲ႔ ဓါးသြားနဲ႔ ပြတ္ေနတာ အက္ကုန္ၿပီ"

"ဟယ္ ဟုတ္ပါရဲ့ မမေလးသိရင္ ဆိုေတာ့မွာ"

ၾကက္ဥအက္ရာမွ ေစးကပ္ကပ္ အရည္မ်ားစိမ့္ထြက္ေနသည္ကိုၾကၫ့္ကာ မိသီညည္းရွာသည္။

"ဆူစရာလားေအ မဟုတ္လည္း ေၾကာ္ရမွာပဲ ဒါနဲ႔ ညၫ့္
ေစာေစာက အေကာင္းပါ "

"အို ခုေရာ ဘာျဖစ္ေနတာၾက လို႔ ၾကက္သြန္းနဲ႔ ၾကက္ဥ မွားတာေလးပဲကို "

"ေအးေဟ့ ဓာတ္ပံုအေၾကာင္း ေျပာၿပီးမွ မွားလို႔ ေျပာတာ မိမိသီေရ ေပးေပးၾကက္ဥေတြ ေဒၚစိန္ေၾကာ္လိုက္မယ္ "