လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္

လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္(၁၅)

* *လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္ (၁၅) **

"နင္က ေသသြားၿပီေလ သြား သြား "

သီရိၿမိဳင္ မ်က္စိစံုမိွတ္ေအာ္သည္။ သူမ ေျခေထာက္ကိုဆြဲထားသၫ့္ နီလာလက္မ်ား
ဖ်တ္ခနဲ ေပ်ာက္သြားျပန္သည္ ။သီရျိမိုင္မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္ ၾကၫ့္သည္။

"ဟူး..."

နီလာအရိပ္အေယာင္မရိွေတာ့၍သီရျိမိုင္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ေသာ္လည္း ေၾကာက္စိတ္တို႔မျပယ္ေသး။ အခန္းနံရံကို ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ၾကၫ့္သည္။ အခန္းမ်က္ႏွာက်က္ကိုေမာ့ၾကၫ့္သည္။ အခန္းတံခါးမႀကီးကိုၾကၫ့္သည္။ ေလမတိုး၊ေလမတိုက္ပဲ လႈပ္ရမ္းေနေသာ လိုက္ကာစအျပာေရာင္မ်ား ေအာက္က ျပတင္းမွန္မ်ားကိုၾကၫ့္သည္။ ၾကၫ့္ေနဆဲ လိုက္ကာမ်ားၾကားမွ လက္တစ္ဖက္ ထြက္လာသည္။
" အား အမယ္ေလး .."
ထိုလက္ႀကီးသည္ သီရိၿမိဳင္ထံဆန႔္တန္းလာသည္။
သီရိၿမိဳင္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းၾကၫ့္ေနရသည္။
ေျခလက္မ်ား အေၾကာဆိုင္း၍ ကပ္ေနသည္။

"အ အ .."
အသားမ်ားတဆတ္ဆတ္တုန္သည္အထိသူမ ေၾကာက္အားႀကီးေနေလၿပီ။
မ်က္ႏွာအနား ေရာက္လုလုနီးမွာ လက္မည္းႀကီး ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။
အိပ္ယာထက္ပစ္လဲလိုက္သည္။

"ကုတင္ေအာက္...မွာမ်ားလား..."

သီရိၿမိဳင္မသိစိတ္က ကုတင္ေအာက္ကို ေရာက္သြားျပန္သည္။
ခြၽန္ထက္ေသာလက္သည္းမ်ားျဖင့္ ကုတင္ၾကမ္းျပားမ်ားကို တဂ်စ္ဂ်စ္ ခ်စ္ေနသၫ့္အသံလိုလို ၾကက္သီးထစြာၾကားလိုက္ရသည္။
" အ "
ဆတ္ခနဲ ငုတ္တုပ္ထထိုင္ျပန္သည္။

" သီ ရိ ၿမိဳင္.."

ေလးတြဲေသာ အသံေအာေအာႀကီး ကုတင္ေအာက္မွ ထြက္လာသည္။
သီရိၿမိဳင္ ကုတင္ေအာက္ကို ငံု႔ၾကၫ့္ရန္ ျပင္သည္။ ဓာတ္မီးဖြင့္၍ ကုတင္ေအာက္ကို
တျဖည္းျဖည္းငံု႔ၾကၫ့္သည္။ သီရိၿမိဳင္၏ဆံပင္မ်ား ၾကမ္းျပင္ေပၚျဖာက်သြားသည္။ သီရိၿမိဳင္၏အသက္ရွူသံ မွအပါး အခန္းသည္ တိတ္ဆိတ္လြန္းလွသည္။
ကုတင္ေအာက္ကို ဓာတ္မီးျဖင့္ထိုးၾကၫ့္သည္။
ဘာမွမေတြ့။

"ဟင္း..."

သက္ျပင္းခ်ကာ ေခါင္းျပန္ေမာ့သည္။ ထပ္၍ ေမာ့သည္။ မ်က္ႏွာက်က္မွာ တစ္စံုတစ္ရာ ကပ္ေနသည္ကို သီရိၿမိဳင္ ျမင္လိုက္ရသည္။