လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္

လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္(၁၃)

**လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္ (၁၃)**

ရြာ့မ်က္ႏွာဖုန္း၊စက္သူေဌး ဦးထြန္းတင့္၏ နာေရးသည္ စည္ကားသည္။ မထင္မွတ္ပဲ
ဆံုးသြားေသာေၾကာင့္ စုပ္တသက္သက္ ျဖစ္ၾကသည္။ ဦးထြန္းတင့္ သည္ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္အေနအထားျဖင့္ေသဆံုးျခင္းျဖစ္ၿပီး သူ႔အေလာင္းထံ ပထမဆံုးေရာက္သူသည္ သူ၏တူ ေမာင္ထက္ျဖစ္သည္။ ေမာင္ထက္က ထိုအိမ္ကို တံခါးမရိွ၊ဓားမရိွ ဝင္ထြက္ေနရသူ ျဖစ္ေသာ္လည္း သီရိၿမိဳင္တို႔အေမ ဆံုးပါးၿပီးကတည္းက အိမ္အေပၚထပ္ကိုေတာ့ သြားလာခြင့္မရေတာ့ေခ်။ သူတို႔သားအဖေလးေယာက္ကလြဲ၍ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ မည္သူမွ တက္ခြင့္မရိွ။
ဦးထြန္းတင့္ ေသဆံုးသၫ့္ေန့ကသာ ေမာင္ထက္ မလြဲမေရွာင္သာ အေပၚထပ္တက္ခဲ့သည္။ ကုတင္ေပၚပက္လက္အိပ္ေနသည္အထင္ျဖင့္ ႏိႈးသည္။ မည္သို႔မွႏိႈး၍မရ မွ အသက္မရိွေတာ့သည္ကို ေမာင္ထက္သိလိုက္ရသည္။
ဦးထြန္းတင့္ေသဆံုးသၫ့္သတင္း ၾကားၾကားခ်င္း မိသီ အံဩသြားသည္။
တဆက္တည္း ထိတ္လန႔္ေၾကာက္ရြံ႔လာသည္။မြန္းတၫ့္ခ်ိန္မွာ မိသီထိုအိမ္ကျပန္လာသည္။ညေနေစာင္းမွာ ဦးထြန္းတင့္သတင္းၾကားရသည္။
"ေသြးရိုးသားရိုး ေသတာေရာ ဟုတ္ရဲ့လား"
ဟု မိသီေတြးသည္။ သီရိၿမိဳင္တို႔ညီအစ္မတစ္စု ထူးဆန္းစြာ သကၤာမကင္း မျဖစ္ၾက။
သူတို႔သာ မသကၤာ၍ အက်ယ္ခ်ဲ့ေနရင္ မိသီႏွင့္ဦးထြန္းတင့္တို႔ အျဖစ္အပ်က္ သိသြားႏိုင္သည္။မိသီအရွက္ကြဲမည္။ တဆက္တည္း ေျမေအာက္ခန္းက လူေသေဖ်ာက္မႈပါ ေပၚလာႏိုင္သည္။
ယခုေတာ့ ေဒၚလွလွၿမိဳင္လည္းမရိွေတာ့။ဦးထြန္းတင့္လည္း မရိွေတာ့။ မိသီတစ္ေယာက္သာ က်န္ေတာ့သည္။
ဒါေပမဲ့ မိသီရဲ့ ႏွလံုးသားမွာ အမာရြတ္က်န္ခဲ့ၿပီ။
"ကိုႀကီးသီဟ"
လိုက္လဲေသာတမ္းတျခင္းျဖင့္ လြမ္းဆြတ္စြာ ေခၚမိသည္မွာ မၾကာခဏ။သို့ေသာ္ မိသီခမ်ာ ရင္ထဲမွာသာ ေခၚရဲ၍ ရင္တြင္းမွာပင္ လြမ္းရဲပါသည္။

"တကယ္လို႔ ကိုႀကီးသီဟက ကမ္းခဲ့ရင္ေတာင္ မလွမ္းဝံ့သူပါ အစ္ကိုရယ္" ဟု ဝမ္းနည္းပက္လက္ေတြးကာ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ အေဖာ္ျပဳ ခဲ့ရသည္ကို မိသီ
အက်င့္မရတရျဖစ္ေနသည္။
ရင္တြင္းက ဇာတ္လမ္းသည္ ရင္းထဲမွာပင္ အဆံုးသတ္ခဲ့ရေလၿပီ။
ဒီဘဝေတာ့ ခ်စ္ရသူႏွင့္ ေဝးေလအံုးေတာ့ မိသီတာရယ္...။
................................................