လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္

လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ(၁၇)

လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္ (၁၇)*

အခ်ိန္က အာရုဏ္နွစ္ခ်က္တီး။
ငထက္တစ္ေယာက္တည္း ဓာတ္မီးေရာင္တစ္လက္လက္နဲ႔ ထေနာင္းလွရြာကေန ရြာသာရြာကို ျပန္လာတယ္။ ထေနာင္းလွရြာနဲ႔ ရြာသာရြာဆိုတာ ဘာမွမေဝးေပသိ ေတာလမ္းဆိုေတာ့ ေခါင္တယ္။ လမ္းေဘးဝဲယာမွာ ထေနာင္းပင္၊မိုးနွံ၊နဖူး၊ ဂုဏ္ခ်ိဳ  ဆိုတဲ့ႏြယ္ပင္၊ ၿခံဳပုတ္ေတြနဲ႔ ေအာက္ေပါင္းမရွင္းလမ္းခင္းမသာ။ ထေနာင္းလွ ရြာမွာ  မ်က္ႏွာႀကီးနာေရးဆိုေတာ့ ဖဲဝိုင္းစည္ကာ ေငြစည္တယ္။ငထက္ က ဒါမ်ိဳးဝိုင္းလိုက္ရွာေနတာ။
ယူဖို႔သြား‌ေပမဲ့ေပးၿပီးျပန္လာတာက ခပ္မ်ားမ်ား။
ငထက္ ဖဲရိုက္လာတဲ့တစ္ေလ်ာက္ ႏိုင္တာကနည္းနည္း ရႈံးတာကမ်ားမ်ား။
အေပ်ာ္ဝိုင္း၊အပ်င္း ေျပဝိုင္းဆို ငထက္ႏိုင္တာကမ်ားတယ္။ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းဆို ရႈံးတာကမ်ားတယ္။
ဘယ္လိုပဲေနေန ဖဲမရိုက္ရရင္ ငထက္ မေနတတ္။
အခုလည္း ထေနာင္းလွရြာသားေတြကို အလႉေရစက္လက္နဲ႔မကြာ ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲလာခဲ့တယ္။
" ေအ့ ."
မိုးမလင္းခင္ကတည္းက ငထက္ ေလခ်ဉ္တက္ေနၿပီ။ခါး ၾကားက
အရက္ပုလင္းကို ႏႈတ္ကာ အေပၚေျမႇာက္ၿပီး ဓာတ္မီးနဲ႔ထိုးၾကၫ့္‌တယ္။ အားမရေတာ့ ပုလင္းကို ေစာင္းလႈပ္တယ္။ ၿပီး ျပန္တၫ့္ကာၾကၫ့္ျပန္တယ္။

" ထြီး..အရက္ကလည္း ကုန္လြယ္တာ "

ပုလင္ဖင္မွာ ကပ္ေနတဲ့ အရက္လက္က်န္ေလးက ငထက္ကို လႈပ္လီလႈပ္လဲ့
က်ီစယ္ေနသေယာင္။
"အာစြတ္ရံုရနည္း လား "
ပုလင္းအဝကို ပါးစပ္ေပါက္ေတ့ၿပီ ဇက္ကိုလွန္ ပုလင္းကို ကိုးဆယ္ဒီဂရီ ေထာင္လို႔ အရက္လက္က်န္ရွင္းတာမ်ားဒူးၫႊန႔္လို႔
ခါးေကာ့တဲ့အထိပါပဲ။ ပက္လက္လန္မတတ္ပုလင္းဖင္ကပ္လက္က်န္‌ေမာ့အၿပီး ပုလင္းကို ထပ္ၾကၫ့္ျပန္တယ္။
အရက္သမားတို႔ထံုစံလားမသိ။အရက္ကုန္ေပမဲ့ ပုလင္းကို တစ္ခါတည္းလႊင့္မပစ္ဘူး။
သံေယာဇဉ္မကုန္ေသးတဲ့ ရီေဝေဝအၾကၫ့္နဲ႔
ၾကၫ့္ေသးတာ။ အရက္က်န္‌ေလမလား ဆိုတဲ့အထင္နဲ႔ေပါ့။ ၾကၫ့္အားရမွ လမ္းေဘး
ၿခံဳပုတ္ထဲ လႊင့္ပစ္လိုက္တယ္။
"အေမ့ "
ပုလင္းက်သံအစား "အေမ့"
ဆိုတဲ့ အသံၾကားရေတာ့ ငထက္ ေၾကာင္သြားတယ္။
ၿခံုကို ၿဖဲကားလို႔  ဓာတ္မီးနဲ့ထိုးၾကၫ့္တယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အထုတ္ေလးပိုက္ကာ ငုတ္တုတ္ေလး။ငထက္ကို ေၾကာက္လန႔္တၾကား ေမာ့ၾကၫ့္ေနရွာတယ္။