လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္

လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္(၁၄)

**လမ္းႀကံဳလိုက္လာတယ္ ( ၁၄) **

" ဘာလို႔အ‌ေစာကတည္းက ငါ့ကိုမေျပာတာလဲ မိသီမရယ္"

နီလာ ယူႀကံဳမရ ျဖစ္ရေလၿပီ။
ထို႔ေနာက္ ေဘးဘီဝဲယာကို ေဝ့ၾကၫ့္ကာ အသံႏိွမ့္၍
" ခု ငါတို႔ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ေျမေအာက္ခန္းကိစၥက  ဟန္မပ်က္ေနရေပမဲ့
ညည္း ဗိုက္က ဟန္မပ်က္ေနလို႔မရဘူး  "
နီလာအသံသည္ ရိႈက္သံပါလာသည္။ သူ႔ညီမကိုလည္း အျပစ္မတင္ရက္။
"ကံဆိုးလွခ်ည္လား ေအ  သူေဌးသာရိွရင္ သူကတာဝန္ယူခ်င္ယူမွာ
အခုေတာ့ ."
နီလာသည္ စကားဆက္၍မရေတာ့ပဲ တရိႈက္ရိႈက္ငိုေႂကြးေနသၫ့္  သီတာ့‌မ်က္ႏွာကိုသာ အေငးသာၾကၫ့္ေနသည္။ ထိုေနာက္
" သီရိၿမိဳင္အိမ္ သြားမယ္နင္ပါ လိုက္ခဲ့ "

"ဘာသြားလုပ္မလို႔လဲ မိသီမလိုက္ရဲဘူး မသြားပါနဲ႔ အစ္မရာ ငါ မလိုက္ခ်င္ဘူး
ၿပီး ၿပီးေတာ့ ငါ ငါက လူသတ္မႈ က်ူးလြန္ထားတယ္ မသြားပါနဲ႔ ေနာ္ "

နီလာ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္သည္။

" ‌လူသတ္မႈ ဟုတ္လား နင္သတ္လိုက္တဲ့ ေဒၚလွလွၿမိဳင္က ေသတာၾကာၿပီေလ "

"အဟုတ္သား မေသဘူး မိသီသတ္လိုက္မွ အဟုတ္ေသသြားတာ "

နီလာ ယဲယဲ့ေလးၿပံဳးလိုက္သည္။

" ကေလးအေဖ ဘယ္သူဆိုတာ ေတာ့ သြားေျပာမွ ျဖစ္မယ္  စိတ္ခ် ငါ့ဘာသာၾကၫ့္စီစဉ္မယ္  နင္မလိုက္ခ်င္ ေနခဲ့ "
...............................................

ညသည္ လေရာင္ျဖင့္ ေန့အလား ထင္ေယာင္မွားစရာ။
ဘဝေတြသည္လည္း ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္အားျဖင့္ သာယာသၫ့္အလား
ထင္ေယာင္မွားစရာ။
လကိုတိမ္ညိုဖုန္း၍ ညသည္ ညအသြင္ျပန္ျဖစ္လာသည္။ နီလာ၏ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အလင္း‌ေရာင္သည္လည္း သီရိၿမိဳင္၏ ‌အတၲေအာက္ ေပ်ာက္ကြယ္ရေလၿပီ။
" ဟားဟားဟား...နင္ ငါ့ကို လာေနာက္ရဲတယ္ေနာ္ နင္တို႔ ရူးေနၾကတာလား  "
ျပက္လံုးတစ္ပုဒ္ၾကားလိုက္ရသလို ဟားတိုက္ရယ္ျပေနသၫ့္ သီရိၿမိဳင္ ကို နီလာစိမ့္စိမ့္ၾကၫ့္ကာ

"ငါတို႔မရူးဘူး နင္သာ မ်ိဳးရိုး လိုက္ၿပီး..."

" ဘာ "

နီလာရဲ့ စကားေၾကာင့္ သီရိၿမိဳင္ အနာေပၚတုတ္က်သၫ့္ပမာ ဆတ္ဆတ္ထိမခံႏိုင္ျဖစ္သြားသည္။