''လရိပ္ငယ္ !!''
ေဆာင့္ေခၚလိုက္တဲ့အသံဟာ ေနာက္ကေရာက္လာတယ္။ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ လွည့္ၾကည့္စရာမလိုအပ္ဘူး ။အကုန္သိတယ္။ ဒီလူဟာဘယ္သူဆိုတာ မသိရေလာက္တဲ့ထိ မေမ့ေသးပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကို႔ကိုယ့္အျပစ္တင္ရမလား။ဒီလူ႕ဆီကထြက္ေျပးမီသင့္ေတာ္မယ္အရာကို သိရဲ႕နဲ႕ ဘာအတြက္မ်ားကပ္တြယ္ေနရေတာ့မွာလဲ။
''လရိပ္ငယ္ ငယ္ကိုယ္ေခၚေနတာ မၾကားဘူးလား ''
ေျခလွမ္းေတြကိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္လွမ္းေတာ့ထိုလူကပိုျမန္ျမန္လိုက္လာတယ္။
ဟင့္အင္း ျပန္သြားလို႔မျဖစ္ဘူးလွည့္လို႔မရေတာ့ဘူး။ငါ့အမွားေတြကပိုဆိုးလာခဲ့ၿပီ။
ပိုျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ေလ ထိုလူလည္းပိုတိုးကပ္လာေလ။
စူးစိုက္ၾကည့္ခံေနရမွန္းသိေပမဲ့ မဝံ့ရဲဘူး။
''လရိပ္ငယ္ ကိုယ္ေျပာေနတယ္ေလ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာရပ္လိုက္ေတာ့ ''
ေနာက္လွည့္မၾကည့္မိဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ ထိုလူကကိုယ့္ေရွ႕မွာေပၚလာၿပီ။
မင္းဆက္ တစ္ေယာက္ လရိပ္ငယ္ရဲ႕ ေရွ႕တည့္တည့္သို႔ရပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
လူသြားလူလာမ်ားေပမဲ့ စကားေျပာသံေတြကိုေတာ့ေရေရရာရာၾကားရေလာက္တဲ့အထိေတာ့မဟုတ္။
မနက္စာရွမ္းေခါက္ဆြဲကို အကိုျဖစ္သူေန႕တိုင္းဝယ္ေပးေပမဲ့ ဒီေန႕မွအကိုျဖစ္သူကအိပ္ပုတ္ႀကီးေနေလရဲ႕။
လရိပ္ငယ္လည္း ျပတ္သားရမဲ့ဆက္ဆံေရးကို ထပ္မတြယ္ညွိခ်င္တာအမွန္။
'' လရိပ္ငယ္ မင္းနားေလးသြားတာလား။ငါဒီေလာက္ေခၚေနတာ မၾကားရေအာင္ ဟမ္ ''
ဟုတ္သာ္ထိုလူတစ္အားစိတ္တိုေနမွန္းသိသာေနၿပီ။မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံးနီခ်င္ေနၿပီ။ဘာကိစၥနဲ႕လူကိုလာေဟာက္ေနရတာလဲ။
''ဘာကိစၥလဲ ''
လရိပ္ငယ္ မခံခ်င္၍ ထိုလူ႕ကိုျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ထိုလူကေတာ့ပို၍ေဒါသထြက္သြားၿပီထင္၏။မတတ္နိုင္ ဒါလုပ္သင့္ရင္လုပ္ရေတာ့မဲ့ကိစၥပဲမလား။
''ဟ ေလသံကေျပာင္းလွခ်ီလား။ ဘာကိစၥရွိရဦးမွာလဲ ဟမ္ "
''မရွိရင္ ဖယ္ ငါလမ္းငါေလွ်ာက္မလို႔ ''
YOU ARE READING
🦋ကျွန်တော့်ရဲ့မောင်🦋 🦋ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေမာင္ 🦋
RomanceUnicode မောင်ကို သိပ်ချစ်လွန်းလို့ အလျော့ပေးခဲ့တာမောင်။ ငါလည်း ယောကျာ်းတစ်ယောက်မို့ မာနရှိတယ်။ မောင် ကိုချစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မောင်ကတော့မချစ်ခဲ့ဘူးများလား💔 Zawgyi ေမာင္ကို သိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔ အေလ်ာ့ေပးခဲ့တာေမာင္။ ငါလည္း ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္မို႔ မာနရွိတယ္...
