🦋ကျွန်တော့်ရဲ့မောင်🦋 🦋ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေမာင္ 🦋

5. Zawgyi

အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႕အမွ် လူတစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး ရင္းနီးလာတယ္ဆိုတာ သဘာဝပါ။ ျမင္ပါမ်ားရင္ မေတြ႕ရ ရင္ မေနနိုင္ဘူးဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးက တကယ္လက္ေတြ႕က်တယ္။

'' လြန္း အတူတူျပန္ရေအာင္ေလ ေနာ္ လြန္း ကိုေစာင့္ေနတာ က်ေနာ္က ''

ေက်ာင္းဆင္းတိုင္း အၿမဲေစာင့္ေနတတ္တဲ့ ဒီပါ့ကို လြန္းအျပစ္မျမင္ရက္။ major မတူေပမဲ့ အၿမဲတစ္နာရီေစာၿပီးတဲ့ ဒီပါဟာ လြန္းရဲ႕ မခိုင္းပဲလုပ္မဲ့ အေစအပါးတစ္ေယာက္လို။

4 နာရီ ထိုးမွ လြန္း စာအုပ္ဖိုင္ကို လြယ္အိတ္ထဲ ကမူးရိုးထိုး ထည့္ၿပီး
ေစာင့္ေနမွန္းသိတဲ့ ေနရာေလးကို လြန္းအေျပးလာရျပန္သည္။
ေက်ာင္းျပန္တိုင္း တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္တတ္တဲ့ ဒီေကာင္ေလးက လြန္းအတြက္ အႏွောက္ယွက္ျဖစ္တယ္လို႔ကိုမထင္ခဲ့မိတာအမွန္။

'' ဘယ္တုန္းကေရာ မင္းက အတူမျပန္လို႔လဲ ''

'' hee....  ဒါနဲ႕ လြန္း ခ်ယ္ရီ ေကာ ''

'' ခ်ယ္ရီကိုေတြ႕ခ်င္တာနဲ႕ ငါ့ကိုပဲလာေတြ႕ေနလိုက္ ငနဲေလး ''

'' ဟာဗ်ာ လြန္းကလည္း က်ေနာ္ကို သိခ်င္ယုံပါ လြန္းကို လာေတြ႕တာက လြန္းကိုခင္လို႔ပါေနာ္ ''

'' အင္းပါကြာ မင္းေျပာေတာ့မင္းစကားေပါ့ ခ်ယ္ရီ ဒီေန႕မလာဘူး သူ႕အဘြား ေခၚလို႔ ပဲခူးကိုခနသြားတယ္ ''

'' ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဟူးး ''

ရင္ထဲက အေမာလုံးႀကီးက်သြားတယ္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳး။ ဒီပါ သက္ျပင္းရွည္ရွည္ခ်လိဳက္ၿပီး လြန္းကိုင္ထားတဲ့ လက္ထဲက စာ႐ြက္ဖိုင္တြဲကို ဆြဲယူလိုက္သည္။

'' မင္းဟာေလ အၿမဲ ''

'' hee. ..heee လြန္း ဒီေလာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတာ ဘာလို႔ ရည္းစားမထားတာလဲ ''

'' မင္းနဲ႕မဆိုင္ဘူး ''

'' မဆိုင္ပဲေနမလား လြန္း ကိစၥတိုင္းက က်ေနာ္နဲ႕လည္းဆိုင္တာေပါ့ ''

'' မင္းေယာက်ာ္းတန္မဲ့ တအားစပ္စုတာပဲ ''

'' ဟြန္း လြန္းကလည္းဗ်ာ က်ေနာ့္ဆိုအေကာင္းမျမင္ဘူး ''