CHASING YOU

chapter 23

I was peacefully sleeping in my bed when suddenly I heard my phone rang
Antok na antok ko itong inabot at sinagot ito ng di tinitingnan Ang caller

" Hello " I said kahit halata sa boses ko Ang antok
" Rhian " I heard kuya josh's voice on the line Kaya kahit inaantok dinilat ko Ang mata ko at tiningnan Ang oras sa phone its four am in the morning

" Kuya bakit ka tumatawag ng ganito ka aga ? " Tanong ko sa kanya
" I know but you need to know this " ramdam ko sa boses ni kuya Ang pagaalala
" Kuya? Ok ka lang? May nangyari ba? " Sunod sunod Kong tanong sa kanya
" Si Dad " Yan lang Ang sinabi niya and the rest is mga buntong hininga niya nalang, tumayo ako sa pagka higa at naupo sa kama
" Why? What happened to him? " Tanong ko ulit
" Sinugod siya sa hospital rhian inatake siya sa puso buti nalang talaga nakita ko siya "
Nag aalalang Boses ni kuya Ang narinig ko habang pinapakinggan ko siya, sinuklay ko Ang buhok ko at Dali daling tumayo paalis sa kama at kinuha Yung jacket ko
" Asang hospital kayo? Pupunta ako " tanong ko sa katawag

" No Rhian tomorrow nalang, matulog ka ulit' may pasok ka pa baka makulangan ka sa tulog " pag aayaw ni kuya sakin
" What? No kuya you tell me where is that hospital right now! " Inis na sambit ko sa kanya

I heard kuya josh's loud sigh
" Dito sa saavedra hospital, you don't need to go here right now rhian pwede naman--"
" I'll hang up now just wait me there " pagpapa alam ko at tsaka pinatay Ang tawag

Lumabas ako ng kwarto ng dahan dahan at baka magising pa sila pagka labas ko ng bahay ay dumiritso ako sa may garahe at binuhay Ang kotse ko at pinaharorot ito papunta sa hospital na sinasabi ni kuya

I hate to admit this but I still cared for my father, even if he hurt me in so many ways
I still cared, I still really care and hearing the news that he is in danger makes me panicked.

Papasok na ako sa hospital ng Makita ko si kuya josh naka upo na naka Yuko sa waiting area, nilapitan ko siya at tinapik sa likod umayos siya ng upo at halata sa kanya na gusto niya nang matulog at inaantok na

" Go home and rest kuya everything's gonna be okay, ako muna bahala sa kanya babantayan ko muna siya, I will call you if nagising na siya " sambit ko at bahagya naman siyang tumango tango
Tumayo siya sa pagkakaupo at gayon din ako
" Thank you rhian I'm so tired lang talaga magpapahinga lang ako saglit at babalik din agad okay? " Pagpapa alam niya
Tumango ako para iparating na okay lang
Akmang aalis na ako para puntahan si daddy sa room niya ng tawagin ulit ako ni kuya josh

" Rhian, are you ready to forgive him? " Tanong niya sa akin
" No, I don't know " sagot ko sa kanya
" When the time comes that you need to know everything just always remember we did it because we love you " makahulugang pahayag niya sa akin na di ko maintindihan

" Nevermind, alis na ako mga 5:30 andito na ako ah para maka pasok ka sa klase mo " pagpapa alam niya tinanguhan ko lang ito at kumaway ako sa kanya ganon din siya sa akin at tuluyan ng naglakad palabas.

Naglalakad ako papunta sa kwarto Kung saan si daddy
At nang maka pasok ako naka Tayo lang ako sa gilid nito habang naka tingin sa kanya.

When I was young im wishing that I will get myself a man like him, nung buo kami walang Kasing perpekto Ang pamilya namin
Every family day in our school lagi silang naka attend Ang saya nuon, sa sobrang saya sobra din Ang sakit Ang kapalit.

Dahan dahang nagkalamat Ang lahat, iniwan kami ni mama kela auntie, mom's sister, and promised that she'll gonna comeback, but she lies

I trust her, I waited for her to comeback, pero Wala akong nakitang ni anino ni mama na bumalik
Until I got my phobia, I grow up with an ugly teenage life because of my anxiety, and ofcourse because of what dad did.