MY IDOL... my LOVER?? [COMPLETED]

CHAPTER 11 part4 THUNDER'S secret IDENTITY

THUNDER's POV

Talaga bang totoo ang nakita ko o aksidente lang talaga?

Well. Siguro nga totoo. Kreia might do that thing. I know it.

Nakita ko kasi ng di sinasadya na *aksidenteng nabangga ni IYA si Kei papunta keh Tyfoon Hyung.

Para di siya maconscious na nahuli ko siya, tumingin ako bigla sa left side ko (ang window) at tymitig na parang may tinitignan...

TEKA. ANO NAMAN ATA SAKEN KUNG MAPAHIYA MAN SIYA PAG NAHULI KO SIYA SA GINAWA NIYA?

AYY EWAN. BAT NGA BA AKO NAGSASALITA MAG-ISA?

Napatingin siya saken pero di ako lumingon. Buti na lang nalagay ko ang earphones ko kanina kahit wala namang nagpe-play.

THAT SAVED THE AWKWARDNESS.

The car went on papunta kina NAMIE. Siya ang susunod na sundo then si Flood, at lastly, si Storm Hyung. Aasikasuhin pa raw niya ang partner niya kasi andun na raw sa unit niya.

Ewan ko kung bakit siya ang nagpakalast.  *dirty idea

ITS HIS BUSINESS ANYWAY.

.

.

.

BAT ANG TAHIMIK ATA? SANAY NAMAN AKO SA SILENCE pero iba yung ngayon. Parang nakakabingi.

"Saan daw tayo magka-camp?" di natiis, the ever-SANGUINE IYA, ang unang bumasag sa superrr-thick glass na AWKWARDness.

"Sa *****Beach raw." 

"AAhhh. So mamya pa tayo 7 ng gabi darating? Kasi two-hour ride yun diba?"

"Yehp."

A W K W A R D . . . 

"Thunder?"

"O?"

"Naiibahan ka ba saken?"

Napatingin ako sa kanya.

Her eyes where so innocent that I couldn't find any trace of malice. Nakaya ko siyang titigan.

"Hindi."

"So why are we so awkward?" sabi nitong nakayuko.

"Says who?" napahiya ata ito. I saw her and she was watching Kei and Tyfoon enjoying a happy conversation. Nakakaawa naman. 

All she ever wanted was to grab even my tiniest attention.

LUMAMBOT ATA AKO DUN.

"I dunno. Strangers' instinct, I guess?" tumawa ito pero spiritless.

I GUESS IVE BEEN TOO MUCH ON HER.

"Nag-iisang anak ka lang?" sabi ko.

AKALAIN NIYO YUN.

Lumingon siya sakin.

"Yeah."

NAPATANGO AKO.

"Oh. Pareho pala tayo."

Tumingin siya sakin.

But this time I was really looking the nothingness outside the window.

"But not really since birth..." tinuloy ko ang sinabi ko.

WHAT THE... BAT BLURRY ANG VISION KO.

TEKA ANO TO? 

I THOUGHT IT WONT BE PAINFUL ANYMORE.

I CANT BELIEVE AFTER ALL THESE YEARS, THE PAIN OF REGRET IS STILL HAUNTING ME.

......BECAUSE BACK THEN I HAD A TWIN BROTHER."