~Ελενης POV~
Ειχε περασει μια εβδομαδα απο τοτε που εγινε ολο αυτο. Συνεχεια καπνιζα και προσπαθουσα να τον αποφυγω. Σηκωθηκα και πηγα στο σχολειο. Καθως περπατουσα με τα ακουστικα στα αυτια εβγαλα ενα τσιγαρο απο το πακετο που ειχα μεσα στην τσαντα μου και το αναψα. Το εφερα στα χειλη μου και πηρα μια τζουρα. Εφτασα εξω απο το σχολειο και περιμενα μεχρι να τελειωσω το τσιγαρο και να χτυπησει το κουδουνι. Πριν προλαβω να μπω μεσα στο προαυλιο ενα χερι με τραβηξε.
"Καλημερα!" Μου ειπε η γνωστη για εμενα πλεον φωνη.
"Καλημερα." Του ειπα ξερα.
"Τι κανεις?" Συνεχισε ενω εγω προσπαθησα να φυγω μακρια του.
"Την παλευω." Του ειπα και καταφερα να φυγω συνεχιζοντας τον δρομο μου.
Μπηκα μεσα στο σχολειο και αρχισα να κοιταω ολο το σχολειο για να βρω τις φιλες μου. Καποιος με τρομαξε απο πισω μου κανοντας με να αναπηδησω και να πιασω την καρδια μου.
"Καλημερα!" Μου ειπε η Σοφια με ενα τεραστιο χαμογελο.
"Καλημερα." Της ειπα βαρεμενη.
"Τι εγινε?" Συνεχισε με το χαμογελο να μην φευγει ποτε απο τα χειλη της.
"Εχω νεα!" Μου ειπε χαρουμενη. Της εγνεψα για να συνεχισει. Εκεινη σηκωσε το χερι της και μου εδειξε τον καρπο της. Τα ματια μου γουρλωσαν και την κοιταξα.
"Τι στο καλο?" Της ειπα ενω ειχα μεινει απο το σοκ.
"Το εκανα με τον Νικο." Μου ειπε και τα ματια της γυαλισαν.
"Γιατι? Αφου ξερεις πως..." Δεν προλαβα να ολοκληρωσω την προταση μου και ο Νικος μαζι με τον Γιαννη και τον Δημητρη εμφανιστηκαν. Ο Νικος επιασε την Σοφια απο την μεση και την τραβηξε κοντα του δινοντας της ενα απαλο φιλι στα χειλη. Εμεινα να τους κοιταω! Πραγματικα ειχα σοκαριστει, ομως ημουν χαρουμενη για την Σοφια.
"Τι κανεις μωρο μου?" Της ειπε με ενα πραγματικο χαμογελο.
"Μια χαρα εσυ μωρο μου?" Του απαντησε χαμογελοντας του. Κοιταξα τον Γιαννη με νοσταλγια σαν να του ελεγα ποσο γλυκες ειναι και ποσο θα ηθελα να ειμαστε και εμεις ετσι. Ακριβως το ιδιο εκανε και ο Γιαννης.
"Παω στα κοριτσια." Ειπα στην Σοφια και εκεινη απλως μου εγνεψε. Γυρισα και εφυγα περπατωντας γοργα προς τα κοριτσια. Πριν προλαβω να τις φτασω ενα χερι με τραβαει ξανα και να με κατευθυνει προς τις τουαλετες.
"Γιατι? Γιατι γαμωτο?" Με ρωτησε καθως με ειχε κολλησει στον τοιχο.
"Τι γιατι?" Τον ρωτησα χαλαρα.
"Γιατι δεν μπορουμε να ειμαστε και εμεις ετσι? Γιατι με αποφευγεις εδω και μια εβδομαδα?" Με ρωτησε φωναζοντας.
"Πως θελεις να ειμαι γαμωτο? Καταλαβαινεις τι συνεβει πριν μια εβδομαδα?" Του απαντησα.
"Ξεχασε το γαμω την πουτανα μου." Ειπε και εφερε το προσωπο του πιο κοντα στο δικο μου.
"Πως μπορεις να ξεχασεις κατι που θα σου μεινει για παντα χαραγμενο στην καρδια?"
"Μαζι μου μπορεις να το ξεχασεις."
"Δεν ειναι τοσο ευκολο." Του ειπα και δεν πηρα καμια απαντηση. Μειναμε σιωπηλοι για λιγο μεχρι που ο Γιαννης ορμηξε στα χειλη μου, φιλωντας με βιαια.
Δεν προσπαθησα να τον σπρωξω μακρια μου, εξαλλου το ηθελα και μαλιστα πολυ. Μου δαγκωσε το κατω χειλος και εγω ανοιξα το στομα μου καθως η γλωσσα του αρχιζε να παιζει ενα αγριο παιχνιδι με την δικη μου. Σταματησαμε να φιλιωμαστε για να παρουμε ανασες. Πριν προλαβω να πω κατι εκεινος αρχισε να μασουλαει οσο πιο απαλα μπορουσε το κατω χειλος μου. Αναστεναξα απο ευχαριστηση.
"Σε παρακαλω." Ψιθυρισε πανω στα χειλη μου.
"Μμμμ..." Μουγκρισα με κλειστα τα ματια. Τον ενιωθα να με καρφωνει. Ανοιξα τα ματια μου και του χαμογελασα κανωντας να εμφανιστει η οδοντοστοιχια μου, ενω ο Γιαννης ανταπεδωσε το χαμογελο.
"Ελα παμε..." Μου ειπε και με τραβηξε απο το χερι. Πηγαμε στο αυτοκινητο του και μου ανοιξε την πορτα για να μπω μεσα.
"Που παμε?" Ημουν πολυ περιεργη να δω που θα με παει.
"Για καφε." Μου ειπε και εσκυψε να μου δωσει ενα ακομα πεταχτω φιλι
ESTÁS LEYENDO
Virginity Game
RomanceΤι γινεται οταν οι γονεις σου ειναι στρατιωτικοι? Τι γινεται οταν πρεπει να φυγεις απο την πολη που μεγαλωσες? Τι γινεται οταν μπεκεσαι σε ενα παιχνιδι που ουτε εσυ θελεις? Τι γινεται οταν σιγα σιγα αρχιζουν να ανακαλυπτοντε διαφορα μυστικα? Στην ηλ...