Virginity Game

Κεφαλαιο 19

~Ελενης POV~

"Πας καλα?" Μου φωναξε ο Γιαννης.

"Φυγε τωρα απο το σπιτι μου." Του φωναξα οσο πιο δυνατα μπορουσα.

"Δεν προκειται να φυγω αν δεν μιλησουμε. Εξαλλου εχω να σου πω καποια πραγματα και δεν φευγω αν δε στα πω." Μου ειπε με σοβαρο υφος. Με δουλευει ετσι? Με αποκαλεσαι πουτανα και νομιζει πως μετα απο αυτο θα καθησω μαζι του για να μου 'μιλησει'? Δεν παει καλα ο ανθρωπος!

"Σου ειπε να φυγεις τι δεν καταλαβαινεις?" Πεταχτηκε ο Μιχαλης. Ειχα ξεχασει πως ηταν και αυτος εδω. Ηρθε κοντα μου και τον κοιτουσε απο πανω μεχρι κατω.

"Εσυ τι μιλας ρε?" Του ειπε ο Γιαννης.

"Θα σου δωσω και λογαριασμο ρε?" Του αντιμιλησε ο Μιχαλης.

"Ναι ρε θα μου δωσεις."

"Ει! Τι γινεται εδω? Γιατι φωναζετε?" Ακουστηκε μια νεα φωνη. Γυρισαμε ολοι και κοιταξαμε να δουμε σε ποιον ανηκει. Για καλη μου τυχη ηταν ο Δημητρης.

"Παρε λιγο τον αδερφο σου ρε Δημητρη. Θελω να μιλησω με την Ελενη." Του ειπε ο Γιαννης και ο Δημητρης σαν να καταλαβε τον πηρε και φυγανε. Περιεργο!

"Τι θελεις?" Του ειπα ψυχρα.

"Να μιλησουμε."

"Γρηγορα." Του απαντησα παλι ψυχρα. Περασε μεσα και καθησε στον καναπε. Το ιδιο εκανα και εγω.

"Για ποιον λογο με αποφευγεις?" Με ρωτησε ηρεμα σαν να μην ειχε συμβει τιποτα πριν λιγα λεπτα. Εγω απλως γελασα ειρωνικα.

"Νομιζω πως σου εχω ηδη εξηγησει." Του ειπα ειρωνικα.

"Οχι." Ηταν το μονο που ειπε. Τα ματια του καρφωθηκαν με τα δικα μου και κοιτουσαμε ο ενας τον αλλον χωρις να λεμε τιποτα. Χαθηκα στα ματια του. Απο τις σκεψεις μου με εβγαλε το κινητο μου.

Μαρινα:Γεια σου Ελενη. Τι κανεις? Εχουμε καιρο να τα πουμε. Μηπως θα ηθελες να βρεθουμε?

Η αδερφη του Νικου μου εστηλε μυνημα. Περιεργο. Στο σχολειο μονο ενα 'γεια' λεγαμε και αυτο απο ευγενια.

Προς Μαρινα: Γεια σου Μαρινα. Φυσικα και θα το ηθελα. Που και ποτε?

Της εστηλα γρηγορα το μυνημα και ο Γιαννης με κοιτουσε εξεταστικα.

Μαρινα: Τι θα ελεγες στο Mikel κοντα στο Mall? Κατα τις 5. :)

Προς Μαρινα:  Φυσικα. Τα λεμε εκει:)