[ Zawgyi ]
"ေက်းဇူးပါ ေ႐ွာင္း .. "
ေက်ာေပးအိပ္ေနသူ ၾကားမယ္ထင္ပါတယ္။
ႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္ေလးလိုရဲတက္သြားတဲ့
ပါးေလးႏွစ္ဖက္ရယ္ ..
နီတာရဲေလးျဖစ္သြားတဲ့ နား႐ြက္ဖ်ား
ေသးေသးေလးရယ္ ..
ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ႏိုင္ ။
႐ွက္ေသြးျဖာ၍သာေက်ာေပးထားျခင္းပဲျဖစ္
လိမ့္မည္ ။
သူလည္း ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ ။
အေၾကာင္းရင္းမယ္မယ္ရရမ႐ွိပါဘဲ ..
စကၠန္႔ပိုင္းေလးတြင္းေႏြးခနဲျဖစ္ေစတဲ့ႏူးညံ့
တဲ့အထိေတြ႕ေလးက်န္ခဲ့ရာ .. ပါးျပင္ကို
လက္မနဲ႔ခနခနပြတ္ေနမိတယ္ ။
ညင္သာစြာ နဲ႔ တယုတယ ..
မနက္က် မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ရင္ေကာင္း
မလား ေတြးမိတဲ့ထိ .......... ။
အို ဘုရားသခင္ ။ဘာေတြျဖစ္ေနပါလိမ့္ ..
ေက်ာေပးထားသူရဲ႕ ႏွင္းဆီလိုမ်က္ႏွာေလး
ဟာလည္း ... အျပဳံးေတြႏွင့္ေဝဆာလ်က္႐ွိ
ေနသည္ကို အေတြးလြန္ေနသည့္
ဗိုလ္မႈးဝမ္တစ္ေယာက္သိႏိုင္မည္မဟုတ္။
_______________________________
"ေမာင္ ... ဟင္ ဘယ္သြားပါလိမ့္"
ေဘးကိုလက္နဲ႔အလိုလိုစမ္းမိေပမယ့္
ေနရာလြတ္သာ ။
သို႔ေပမယ့္ အျပင္ဘက္ကတဆာဆာအသံ
ေလးေတြေၾကာင့္ လိုက္ကာကိုဆြဲ၍ျပတင္း
တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ....
ကေလးေတြအလယ္ ... စြန္ၿပိဳင္လႊတ္ေန
သည့္ အမ်ိဳးသား။ ေဂဟာအျပင္ဘက္ မွာ
လႊတ္ေနၾကတာ အသံေတြကအခန္းထဲထိ
ေတာင္ၾကားေနရတယ္ ။
ေမာင္တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုေတာင္
ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာျဖစ္ေနလို႔ပါလိမ့္ ...
တည္တံ့ေနတဲ့ ဗိုလ္မႈးဟာယခုလိုလည္း
ကေလးေတြႏွင့္အၿပိဳင္ေဆာ့တတ္သည္
လား။
တကယ္ပါပဲ။ကေလးဆန္လိုက္တာ ..
_______________________________
ေရခ်ိဳးအဝတ္စားလဲၿပီးထြက္လာေတာ့
ကေလးႏွင့္အၿပိဳင္ကေလးႀကီးလုပ္ေနတာ
ၿပီးသြားၿပီထင္ပါရဲ႕ ။
အပင္ေအာက္ကသစ္သားခုံအဝိုင္းႀကီးေပၚ
မွာတစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနတာ။
ေရဘူးကလည္းေဘးနားမွာ ။ကေလးေတြရဲ႕
ပိတ္ရက္မလို႔ေဆာ့ေပးလိုက္ရတာေတာ္
ေတာ္ေမာသြားတယ္ထင္ပါတယ္။
YOU ARE READING
အချစ်ဆုံး
Fanfiction"ကျွန်တော်နဲ့လက်ထပ်တဲ့အတွက်ခင်ဗျားကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။" "နှစ်ဦးသဘောတူပါလေ။" "ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လက္ထပ္တဲ့အတြက္ခင္ဗ်ားကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။" "ႏွစ္ဦးသေဘာတူပါေလ။"
