(၂၉)

434 31 5
                                    

[ Zawgyi ]

"ေမာင္..ကားခဏရပ္ေပးပါလား"

"အင္း။ဘာလို႔လဲ"

"ဖြားဖြားႀကိဳက္တဲ့ပန္းေတြ႕လို႔ပါ။ခဏေစာင့္
ေပးေနာ္ေမာင္"

"အင္း"

ရိလင္းကသူ႕ကားႏွင့္ေနာက္မွလိုက္လာတာ
ျဖစ္သည္။

ယခုကားရပ္သြား၍ဆင္းလာကာ

"ဘာျဖစ္လို႔လဲဗိုလ္မႈး"

"ဖြားဖြားႀကီးတြက္ပန္းဝင္ဝယ္ေနတာ။"

"ဒါဆိုငါႀကိဳသြားၿပီးလက္မွတ္ဝယ္ထားရ
မလား။"

"အင္း။မင္းတစ္ေယာက္ထဲမသြားခ်င္ရင္
ယြမ္းကိုမင္းေခၚသြားေလ။"

ဗိုလ္မႈးစကားအဆုံး ကားထဲက
တစ္ဖက္ကိုမ်က္ႏွာလႊဲေနတဲ့ယြမ္းကိုၾကည့္
လိုက္ေတာ့ .... ဘယ္ဘက္ရင္အုံမွေျဖးညႇင္း
စြာနာက်င္ေန၏ ။

ယြမ္းရဲ႕ထိုသို႔အေနထားမ်ိဳးကို
အရင္ခ်ိန္ေတြကတည္းကေငးေမာလာရ
သည္၍လားမသိေတာ့ပါ .........

.



.



.



.

( FlashBack )

1984,

ဂုံခြၽန္း႐ြာ၏ဗိုလ္မႈးအေလာင္းလ်ာစာေမးပြဲ
ေျဖဆိုၿပီးခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး
က်န္သည့္တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္မ်ားႏွင့္ေ႐ွ႕ေန
ေလာင္းလ်ာမ်ားပါစာေမးပြဲရလဒ္ေစာင့္ေန
ဆဲကာလပင္ ။


"ရိလင္း ... မင္းပါဦးေလးေဖးအိမ္ေရာက္ေန
တာလား။"

"ေဟာ...အသက္႐ွည္ဦးမယ္။ရိေပၚပါေရာက္
လာၿပီ။
မင္းတို႔ညီမေလးကိုအျပင္ထြက္ဖို႔လာေခၚ
ၾကျပန္တာလားကြ"

"ဟုတ္ကဲ့ဗ်"

ရိလင္းေ႐ွ႕ကသစ္သားခုံေလးတြင္ဝင္ထိုင္
ရင္းေျဖလိုက္သည္။

"ဒါနဲ႔ .. ရိလင္းကအခုတကၠသိုလ္စတက္ရ
တာဘယ္လိုလဲ။အဆင္ေျပရဲ႕လားကြ"

"ေျပပါတယ္ဦးေလးေဖး။"

"ေအးေအး။မင္းတို႔အဆင္ေျပမွေဖးယြမ္းကို
လည္းလက္တြဲေခၚၿပီးသင္ေပးႏိုင္မွာ။"

အချစ်ဆုံးWhere stories live. Discover now