[ Zawgyi ]
မသစ္မလြင္ဂ်စ္ကားေလးေပၚတြင္တိတ္
ဆိတ္ေနပါ၏ ။
တစ္ဦးစီ၏ႏွလုံးရင္းမွျဖစ္တည္ေသာ
ခံစားခ်က္မ်ား ပြင့္ထြက္ရန္ခက္ခဲလွသည္....
"ေ႐ွာင္း"
"ဟင္"
"ဘာေတြစဥ္းစားေနလဲဗ်လန္႔သြားပုံပဲ။"
"အာ..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။"
"ေမာင္တို႔ယြမ္းကိုဘယ္အရင္လိုက္ျပၾကရင္
ေကာင္းမလဲ။"
"ယြမ္းဘယ္သြားခ်င္လဲအရင္ေမးတာ
ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။"
အေနာက္ခန္းမွယြမ္းကိုလွည့္ၾကည့္ရင္းေျပာ
ေတာ့ ...
"အာ..ရပါတယ္ယြမ္းကဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္
အဆင္ေျပပါတယ္။
ဗိုလ္မႈးအဆင္ေျပတဲ႕ေနရာလိုက္ျပမလား။"
"ဟုတ္ၿပီ။"
တေျဖးေျဖးႏွင့္ေ႐ြ႕သြားေသာကားေလး...
ဖုန္မႈန္႔ေလးမ်ားအနည္းငယ္ေပေန
ကားျပတင္းေပါက္ေဘာင္ကိုေခါင္းထုတ္
လ်က္..
ၾကည္လင္ျပာရီေဝေနေသာေကာင္းကင္
ႀကီးကိုေငးၾကည့္ရင္းမ်က္လုံးမွိတ္ထားမိ
တယ္။
ေလေျပညႇင္းေလး ...
ဟုတ္ပါရဲ႕။
ေမာင္ ဟာေလေျပညႇင္းေလးႏွင့္တူပါရဲ႕။
တေျဖးေျဖးစီးေမ်ာခံစားမိေစတဲ့..
ေအးခ်မ္းမႈေလးတစ္ခုကဲ့သို႔ .... ။
ေဘးမွာကားေမာင္းေနသည္ကို
ျပန္ၾကည့္ခိုက္..
ပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးတစ္စုံေကြးၫႊတ္
သြားေလရဲ႕။
"ကဲေရာက္ၿပီဗ်"
"ေ႐ွာင္း"
ေ႐ွာင္း ဟုေခၚလိုက္ေပမယ့္ကားေဘာင္
ေပၚေခါင္းေလးေစာင္းအိပ္ေနသူက
ၿငိမ္သက္လို႔။
ၾကည္လင္ေနတဲ့..မ်က္ဝန္းညိဳေတြကိုကာရံ
ထားတဲ့မ်က္ေတာင္တိုစိပ္စိပ္ေလးေတြ ...
ေစ့ပိတ္ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးႏွင့္
ထိုႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေအာက္မွေသးငယ္ေသာ
မွဲ႔နက္ကေလး။
သေဘာတက်'ဟက္ခနဲ'အသံထြက္ရယ္မိ
သည္ထိ......
ထိုစဥ္ကားေနာက္ခန္းမွအိပ္ေပ်ာ္ေနသူရဲ႕
မ်က္ေတာင္႐ွည္မ်ားခပ္ေျဖးေျဖးလႈပ္႐ွား
လာကာ..
YOU ARE READING
အချစ်ဆုံး
Fanfiction"ကျွန်တော်နဲ့လက်ထပ်တဲ့အတွက်ခင်ဗျားကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။" "နှစ်ဦးသဘောတူပါလေ။" "ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လက္ထပ္တဲ့အတြက္ခင္ဗ်ားကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။" "ႏွစ္ဦးသေဘာတူပါေလ။"
