[ Zawgyi ]
"အဆင္ေျပတယ္။ဘယ္သူအဝင္ထြက္လုပ္
လဲဆိုတာပဲသိလိမ့္မယ္။
က်န္တာျပႆနာမ႐ွိဘူး။"
ကားေပၚ ျပန္တက္လာတဲ့ ေ႐ွ႕ေနက်ိဳးက
စိတ္မပူရန္ေျပာသည္။
ဦးေလးလ်င္းရဲ႕စံအိမ္ထဲကိုသာ
အလြယ္တကူဝင္ႏိုင္လွ်င္ စာရင္းစာအုပ္ကို
႐ွာဖို႔ပဲ႐ွိမည္။
"ေလာေလာဆယ္ ဒီမွာပဲေစာင့္ၾကည့္တာေပါ့
အလင္းေရာင္လုံးဝေပ်ာက္ၿပီဆိုမွ
စံအိမ္ထဲဝင္ရမယ္။"
စံအိမ္႐ွိရာေတာအုပ္နဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္
ကားရပ္ထားၿပီးေစာင့္ၾကည့္ေနျခင္းပင္။
ေမွာင္လာၿပီဆိုေပမယ့္စံအိမ္ထဲဝင္ရန္နည္း
လမ္းကိုစဥ္းစားရေသးသည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔..."
"အေနာက္..အေနာက္တံခါးကေနဝင္လို႔
ရမယ္ထင္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲ့အေပါက္ကအခုေရာက္ေနတဲ့
ေနရာ၊လယ္ကြင္းေတြကေနျဖတ္သြားရမွာ"
ေ႐ွ႕ေနက်ိဳးက
ေဖးယြမ္းႏွင့္၊ဆရာေလးေ႐ွာင္းကို
တစ္လွည့္စီၾကည့္လာသည္။
"တစ္ျခားလမ္းမ႐ွိႏိုင္ဘူးလားဗ်။သခင္ေလး
စဥ္းစားၾကည့္ပါအုံး..အဲ့လမ္းကသြားမယ္ဆို
အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။ေနာက္ၿပီး...."
"ေဖးယြမ္းလည္းရမယ္မထင္ဘူး။"
"ဟင့္အင္း။ယြမ္း...ယြမ္းအဆင္ေျပပါတယ္
ယြမ္းကိုအားမနာပါနဲ႔.."
ယြမ္းကသူမအဆင္ေျပေၾကာင္း
အလန္႔တၾကားပင္ေျပာလာသည္။
"ဒါဆိုသူတို႔အဲ့ဘက္ကိုအာ႐ုံမရေအာင္
တစ္ခုခုနဲ႔လႊဲထားရမယ္ထင္တယ္။"
"သခင္ေလးေျပာတာဟုတ္တယ္။က်ဳပ္တို႔
အာ႐ုံလႊဲထားဖို႔လိုတယ္။"
ထိုသို႔ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ႐ွိတဲ့
သူတို႔ေနာက္ကပါလာတဲ့ဂ်စ္ကားဆီ
ေ႐ွ႕ေနက်ိဳးေရာ၊ဗိုလ္မႈးကေတာ္ေ႐ွာင္းပါ
တစ္ၿပိဳင္နက္ၾကည့္လိုက္မိၾကတယ္ ။
အေျခအေနကိုရိပ္စားမိၿပီဆိုတာနဲ႔ ...........
ေမွာင္မဲေနတဲ့ေကာင္းကင္ျပာ..ဟင္းလင္းျပင္
ျဖစ္ေနတဲ့လယ္ကြင္းအလယ္ထဲသို႔
သုံးေယာက္သားေရာက္ေတာ့..စံအိမ္နဲ႔နီးလာ
ေလ...ခပ္တိုးတိုး၊ဖြဖြေလးဂ႐ုစိုက္ေလွ်ာက္
လာခဲ့ၾကသည္။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
အချစ်ဆုံး
Hayran Kurgu"ကျွန်တော်နဲ့လက်ထပ်တဲ့အတွက်ခင်ဗျားကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။" "နှစ်ဦးသဘောတူပါလေ။" "ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လက္ထပ္တဲ့အတြက္ခင္ဗ်ားကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။" "ႏွစ္ဦးသေဘာတူပါေလ။"
