(၂၆)

427 42 7
                                    

[ Zawgyi ]

"အတြင္းဝန္လ်င္းထြက္ေျပးသြားၿပီ"

စာအုပ္ေပ်ာက္သည့္သတင္းကိုသိရတာႏွင့္
မည္သို႔မွ်ေျပးမလြတ္ေတာ့သည္ကိုရိပ္မိပုံ
ရ၍ထြက္ေျပးသြားသည့္ဦးေလးလ်င္းစန္း။

တရား႐ုံကရက္ခ်ိန္းကိုလည္းဖ်က္လိုက္ရ
ကာ
သံသယ႐ွိသူ(တရားခံ)ကဗိုလ္မႈးဝမ္မဟုတ္ဘဲ
အျခားသူဆိုတာကိုသိရၿပီျဖစ္၍အတြင္းေရး
မႈးလြီႏွင့္ဗိုလ္မႈးဝမ္ကိုလည္းလႊတ္ေပးရေတာ့
မည္ ။

ဒီနယ္ေျမကေနထြက္ေျပးသြားသည့္အတြင္းဝန္လ်င္းစန္းကိုေတာ့ႏိုင္ငံကအလို႐ွိ
သည့္တရားခံအျဖစ္ထုတ္ျပန္ထားသည္။


×××××××

"ဖြားဖြား..မတားပါနဲ႔သမီးကို..ဒီ့ထပ္ပိုၿပီးေတာ့
ဝင္မစြက္ပါနဲ႔ေတာ့။"

"ေျမးေလး..ရယ္။အဖြားနဲ႔မင္းအေမကို
တစ္ခ်က္မွျပန္မငဲ့ေတာ့ဘူးလား။"

"ဟင့္အင္း...အဖြားနဲ႔ေမေမေတာင္မွသမီးကို
အဲ့လိုလုပ္ႏိုင္ၾကေသးတာပဲ။
ေသသြားလည္းဘာအေရး........"

"မ...မလုပ္ပါနဲ႔....မလုပ္ပါနဲ႔......။"

အသည္းသန္တားျမစ္ေခါင္းရမ္းကာ
ႏႈတ္ကတဖြဖြ႐ြတ္ရင္း...မ်က္လုံးပြင့္လာခဲ့
သည္။

သူမ ... အိမ္မက္မက္ေနသည္ပဲ ။

ဘယ္နႏွစ္ေတာင္႐ွိၿပီမို႔ .... ဒီလိုေန႔က်မွ
မက္ရသလဲ ။

( ေဒါက္! ေဒါက္! )

"ဘယ္သူလဲ။"

"ကြၽန္ေတာ္ပါ ဖြားဖြား။ဝင္ခဲ့လို႔ရမလား"

"ေအာ္ ဝင္ခဲ့ေလ။"

အိပ္ယာေပၚ မွာလွဲေနရာက
ထထိုင္သည့္ဖြားဖြာကေခြၽးေတြ႐ႊဲေနေလရဲ႕ ။

ခုတင္ေဘးကခုံမွာဝင္ထိုင္ရင္း  ....

"ဖြားဖြား ဘာလို႔လဲ။တခုခုျဖစ္ေနလို႔လား။"

"မျဖစ္ပါဘူးကြယ္။မေန႔ညကအိပ္ေရးပ်က္
ၿပီးမနက္က်လဲေစာေစာထ ၊ အမႈကိစၥ႐ွင္းရ
နဲ႔ဆိုေတာ့ပင္ပန္းသြားတာပါ။"

"ဒါဆိုလည္းဖြားဖြားအနားယူပါ။ကြၽန္ေတာ္
မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘူး။"

အချစ်ဆုံးDonde viven las historias. Descúbrelo ahora