INFINITY

Seni Her Şeyden Koruyacağım

"Çocuklar koşun!"

Hepsi Louis'in odasına koştu.

"Louis ne oluyor?"

"Harry hadi bebeğim bir daha de."

"An-ne" Küçük bebek çok önemli bir iş yapmış gibi sevinçle ellerini çırpmaya başladı.

"Hadi canım o az önce anne mi dedi?"

"Evet Niall sesi ne kadar güzel."

"Louis cidden annesi olmuş. Çocuk bile anne dedi."

Louis Liam'a gözlerini devirdi.

"Ben burda Harry konuştu diye sevindim yoksa ben anne değilim olsam olsam baba olurum."

Zayn ise hafif gülümsemesiyle Harry'e bakıyordu. Bir senedir onlarla yaşayan bebeğin konuşması onu da duygulandırmıştı ama yine de gördükleri onu sevmesini engelliyordu. Sevmek istiyordu ama sevmemeliydi. Aslında onu düşünüyordu onun hayatı için sevmemeliydi.

Louis Harry'i kucağına alıp hoplatmaya başladı. İkisi beraber çok mutluydu sadece kendileri varmış gibi.

"Harry biliyor musun seni çok seviyorum bebeğim çok güzelsin burnunu yerim senin."

Harry de ellerini Louis'in yanaklarına koyup sıktı.

"Çifte kumrular hadi parka gideceğiz daha."

"Harry bak görüyor musun bizi kıskanıyorlar. Tamam hazırlanıp geliyoruz."

Beşi birlikte parka geldiklerinde -bu sefer şaşırtıcı bir şekilde Zayn de gelmişti- Harry salıncağı gösterdi. Louis ellerinden tutup onu yürütmeye çalıştı. Bu aralar adım atmaya başlamıştı. Louis salıncağa oturup Harry'i de kucağına aldı.

"Heyyy bizi kim sallayacak."

"Ben sallarım."

Zayn'in dediğiyle herkes şaşırmıştı. Ama Zayn geleceği değiştiremeyeceğini biliyordu o yüzden ayak uydurmaya çalışıyordu.

"Wuhuuu Harry uçuyoruzzzzz."

Harry de gülerek Louis gibi kollarını açmıştı.

"Zayn düşeceğiz yavaşşşş."

"Zayn yeter Harry korkuyor."

Ama Zayn durmuyordu daha da hızlandırmıştı. Liam yanlarına gelip salıncağı durdurdu. Zayn'in gözleri kırmızıya dönmüştü.

"Zayn ne oluyor?"

"Zayn bana bak."

"ZAYN!!"

Niall Zayn'i sarsıyordu. Ama o duymuyordu sanki dünyadan kopmuştu. Hızlıca arkasını dönüp koşmaya başladı.

"Louis sizi eve geçin biz Liam ile peşinden gidiyoruz."

Harry ise ağlamaya başlamıştı.

"Tamam şşş geçti güzelim yok bir şey hadi eve gidelim."

Kapı çaldığında Louis kapıyı açmaya gitti. Karşısında nefes nefese kalmış arkadaşları vardı.

"Geçin oturun size yiyecek bir şeyler hazırlayayım."

Niall Louis'in yanına gitti.

"Zayn birini görmüş."

"Kim?"

"Bilmiyoruz peşinden gitti Zayn ama yakalayamadı."

"Niall yoksa gördüğü şeyler mi?"

"Olabilir."

"Tehlikede miyiz?"

"Sanırım öyle."

Louis gözlerinden yaşlar akarak Harry'nin yanına gitti ona sıkı sıkı sarıldı.

"Sakın korkma söz veriyorum seni her şeyden koruyacağım sana kimse zarar veremez."

Harry küçük eliyle Louis'in parmağını tuttu. Onu bırakmasın diye. Louis küçük parmağı öpüp yerine yatırdı.

"Zayn uyudu."

"Liam sana bir şey dedi mi?"

"Alacaklar ona zarar verecekler diye sayıklayıp durdu."

"Burdan taşınmamız gerekiyor."

"Nereye gideceğiz Niall?"

"Ben ayarlayacağım ama izimizi kaybettirmemiz lazım."

"Niall korkuyorum lütfen ona bir şey olmasın."

"Sakin ol Louis bir şey olmayacak biz varız yanında."

"Umarım Niall."

"Zayn size en baştan o bebeği bu evden götürün demişti!"

"Liam bir de sen başlama."

"Başlarım Niall başlarım sırf şu bebek sevginiz yüzünden başımıza kim bilir neler gelecek. Zayn o geldiğinden beri ne hâlde görmüyor musunuz? Bir bebek için kaç senelik arkadaşınızı evden kovmaya çalıştınız."

"Baştan beri böyle mi düşünüyordun Liam söylesene."

"Evet Louis baştan beri böyle düşünüyordum."

"İyi o zaman böyle düşünmeye devam edin ben Harry'i alıp gidiyorum."

"Louis saçmalama."

"Niall sen de görüyorsun küçücük bebek ne kadar dert olmuş bunlara."

"Louis tamam ben ayarlayacağım sabırlı ol gideceğiz."

"Ben onlarla aynı evde kalamam artık Niall ya onlar gelmeyecek ya da biz."