Part 37*

51.8K 3K 59
                                    

ပင်ပန်းမှုကြောင့် မနိုးလာသေးတဲ့ချစ်ရသူအား မနှိုးသေးပဲ သီဟအရင်ထလိုက်သည်။ နိုးလာရင် အဆင်သင့်ဖြစ်နေစေဖို့ မနက်စာကိုကြိုတင်မှာထားလိုက်သည်။

" မောင် "

အဝတ်အစားဝတ်နေတုန်း ချစ်ရသူရဲ့ခေါ်သံကြောင့် ကုတင်နားအပြေးသွားမိသည်။

" အဆင်ပြေရဲ့လား သဲငယ်၊ မောင်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ"

" အိပ်မက်မဟုတ်ဘူးပဲ "

" အိပ်မက်လို့တွေးနေတာလား "

" အင်း "

" အိပ်မက်မဟုတ်ပါဘူး၊ အချစ်ကို လွမ်းလွန်းလို့မနေနိုင်ပဲလိုက်လာရတာ "

" .......... "

" ထတော့မလား "

" အင်း ငါ့ကို ထူဉီး "

" ဖြည်းဖြည်းထ "

ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထူလိုက်ပေမယ့် မျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားသူကြောင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပြန်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲသွားဖို့ရာ အိပ်ရာကနေထဖို့ပြင်နေသူအား

" မထနဲ့၊ မောင် ချီမယ် " ဆိုကာ ဂျိုင်းအောက်နဲ့ဒူးအောက်ကိုလက်လျှိုသွင်းကာ ချီလိုက်သည် ။ ရှက်နေတာကြောင့်နီရဲရဲဖြစ်နေသော မျက်နှာလေးကြောင့် ပါးတစ်ဖက်စီအား နမ်းရှိုက်မိပြန်သည်။

" မောင့်ရဲ့ မြတ်နိုးရဆုံးလူသားလေးပဲ "

" မောင်! "

" မပြောတော့ဘူး၊ "

ဆူအောင့်အောင့်ဖြစ်သွားသူအား စိတ်မဆိုးစေချင်တာကြောင့် မပြောပဲနေလိုက်သည်။ ရေချိုးခန်း ဘေစင်ပေါ် အသာအယာချကာထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး သွားတိုက်ဖို့ပြင်ပေးတော့သည်။

" ရပြီ တိုက်တော့ "

" မောင် အပြင်ထွက်လေ "

" မောင်စောင့်နေမယ်လေကွာ "

" မရဘူး ထွက် "

" သဲငယ်"

" မောင်! "

" အင်းပါ အင်းပါ မောင်အပြင်မှာစောင့်နေမယ် "

ရေချိုးခန်းထဲထားခဲ့ပြီး သီဟအပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။

မောင့်မူပိုင် (Completed) Where stories live. Discover now