Güldü. "Yeter küçük kız. Güldük eğlendik. Git kendine başka uğraşlar bul."
"Kölelikten kurtulmak için mi hayatımı kurtardın?"
Soruma şaşırmış gibiydi. Gözleri büyüdü.
"Sen bana borçlu olduğun için mi hayatımı kurtardın?"
"Nasıl bir şey peki? Vampir olmak..."
"Soğuk."
Gözlerinden siyaha yakın kan damlaları süzülüyordu. Elimi uzatıp silmeye çalıştım. Çok kaygandı. Parmaklarımın arasında koyu kırmızı bir renge dönüşmüştü. Çok hızlı bir şekilde bir yerlerden peçete bulup ellerimi silmeye başladı.
"Gördüğün gibi gözyaşlarım bile kirli."
Sabahın ilk ışıklarıyla kırmızı gözler maviye dönüştü. Yüzü eski melek yüzüne döndü. Yüzü güneşle beraber parlıyordu. Mucize gibiydi.
"Çok güzelsin." dedim. Gülmeye başladı.
"Biliyor musun? Kötülüğün içinde gördüğün bir parça iyiliğin sadece bir hayalden ibaret olmasından korkuyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Ay
FantasíaKaranlık... Tek duyumsadığım şeydi. Artık ne yaram acıyordu ne de kalbim. Duygularım alınmış gibiydi. Artık ne sevgi kalmıştı, ne de umut. Karanlığın bana getirdiği tek bir şey var. O da ölüm. Gözyaşlarımın sebebi donmakta olan bedenim miydi, yoksa...
