"Benim güzel kızım nereye saklandı acaba??" Kim Minseok kızından daha çocuksu olan kocasına baktı sırıtarak. Bir çocukları olmasına en çok Jongdae sevinmişti Minseok'a göre. Kendisine yeni bir oyun arkadaşı gelmişti daha ne olsun..
"Jongdae bey bakıyorum da kızınızı bulamıyorsunuz?" Minseok kocasına alttan alttan laf atmayı seviyordu.
"Off istifa ediyorum. Bu kız daha beni şimdiden yoruyor. Ya Min.. bu cadı beni şimdiden minik bir oyunda bile kandırıyor. Ya ilerde beni erkeklerle buluşmak içinde kandırırsa. Aman Tanrım!!! Solar'ı eve kapatmalıyım. Tapınakta falan mı yetiştirsek." Minseok şok içinde kendi kendine saçmalayan kocasına baktı. Gözleri boş boş bir noktaya odaklanmıştı. Minseok bunu fırsat bilerek arkasındaki yastığı alarak hızla kocasının suratına fırlattı.
"Yine bozuldu senin ayarların Jong git bir kendine gel.. Saçmalamayı kesmeden de yanıma yaklaşma." Minik kıkırtılar ikilinin şapşal atışmasını kesmişti. Solar at kuyruğu yapılmış saçları minik boyu ve tombik yanaklarıyla kapının kenarında babalarına sırıtıyordu.
"Yaramaz Jongdae MinMin'den yastık yedi." Kıkırtıları kahkahaya dönerken yavaş bir şekilde kendisine uçan yastıktan son anda kurtuldu. "Amanın.. Komutan Min hedef değiştirdi. Ajan Jongdae, Ajan Solar sizi iş birliğine davet ediyor."
"Ajan Solar iş birliği talebinizi zevkle kabul ediyorum. Hücuuuuum." Kim ailesinin evinden yükselen çığlık sesleri Minseok'a değil Jongdae ve Solar'a aitti. Minseok ittifak güçlerini bastırıp evin hakimiyetini bir kere daha ele geçirmişti.
******
"Babaaaa çok sıkıldım ben." Solar saçı başı dağılmış halde odasıyla salon arasındaki yol boyunca saçılmış oyuncaklarını eze eze Jongdae'nin kollarına koştu.
"Neden bebeğim? Oyuncaklarından mı sıkıldın? Hadi hazırlan yeni oyuncaklar almaya gidelim. Baba kız gezeriz hım olur mu? Sana kurabiye de alırım." Jongdae kızına sarılıp başına bir öpücük kondurdu.
"Sadece Min'imi görmeye gitsek olmaz mı? Babamı özledim." Minseok önceki gün acil bir olay için merkeze gitmişti ve yoğunluktan dolayı gece eve gelememişti. Babalarından birisi evde olmadığı her zaman olduğu gibi Solar yine huzursuzlanmıştı.
"Ama bebeğim baban çalışıyor biliyorsun. Görüntülü konuşma yapmaya ne dersin? İyi olduğunu görürüz ve sonra gezmeye gideriz. Bak kurabiye de alacağım diyorum. Yeni oyuncaklar.. Ne dersin?" Minseok ve Jongdae ortak kararları doğrultusunda Solar'ı merkeze pek götürmüyorlardı. Her an her yerde bir ceset resmi görebilirdi mesela ve bu da onun küçük çocuk zihni için pek sağlıklı değildi.
"Ben sadece babama sarılmak istiyorum." Solar Jongdae'nin kollarından sıyrılıp yerdeki ayıcığına sarılarak odasına gitti minik adımlarla. Açıkca Jongdae'ye trip atıyordu. Ve onun bu hali Jongdae'nin dayanamacağı sayılı şeylerdendi. Hızla telefona sarılıp kocasını araması da bu yüzden di zaten.
"Minseok Solar seni özledi. Hemde çok fazla. İşlerin bitmedi mi hala? Bir an önce gel buraya yada onu merkeze getireceğim." Minseok telefonu açar açmaz Jongdae hızla lafa atlamıştı.
"Aslında bende sizi arayacaktım. Ortalık karışık biraz. Birisi sisteme saldırıyor aralıkla. Saldırının birisini durduruyoruz birisi başlıyor. Bir süre daha buradayım anlayacağın. Solar yemek yedi mi?"
"Bir kuş kadar. İki lokma attı ağzına onuda yemek sayamayız tabi. Min kızımız genç gibi triplerde. Oyuncaklar etrafa saçılmış durumda. En sevdiği bebeklerinden birisi amuda kalkmış gibi duruyor karşımda. Hani şu saçlarını taradığı neredeyse birlikte tuvalate gideceği bebeği. Durumun ne kadar vahim olduğunu fark ettin mi?" Tamam Jongdae durumu azıcık çok azıcık abartmış olabilirdi ama o bebeğini üzgün görmeye dayanamayan bir babaydı.
