Unprofessional Love | Destiel

Final

⛦
UNPROFESSIONAL LOVE
61. BÖLÜM - FİNAL
⛦

"Sonlar zordur.

Klavyesi olan herkes bir başlangıç yazabilir, ama sonlar imkansızdır.

Tüm yarım kalmış işleri bağlaman gerekir, ama bunu hiçbir zaman başaramazsın.

Hayranların sürekli şikayet eder, her zaman eksiklikler olur.

Son sahneye her zaman bir şey eklemen gerekir. (Size söylüyorum, bu tam bir baş belasıdır.)

Şüphe yok ki, sonlar çok zordur."

× × × × ×

#Castiel

Kolumdaki saati kontrol ettim. 15:09 olduğunu gördüğüm zaman geriye doğru yaslandım. Saat 15:00'te burada olması gereken bir hastam vardı. Masamın üzerindeki notları serice kontrol ettim. Gelmeyeceğine dair bırakılmış bir not yoktu. Yine de emin olmak için sekreterimi aradım. İlk çalışta açmıştı.

"Merhaba Janice. Bugün alacağım son hasta bir not bırakmış olabilir mi? Çünkü 10 dakika önce burada olması gerekiyordu."

"Hayır, bay..."

"Merhaba Candace, geciktiğim için üzgünüm. Bay Novak ile bir randevum vardı."

Sekreterimin lafını bölen ses bana kadar ulaşmıştı. İstemsizce kaşlarımı çattım.

"Sanırım onunla karşı karşıyasın."

"Evet bay Novak. Hastanız geldi, müsaitseniz içeriye alıyorum."

"İçeri alalım."

Bu günün son hastası için hazırlandım. Haftam oldukça yoğun geçiyordu, bir seansım henüz bitmişti ve karnımı doyurma fırsatını bile bulamamıştım. Bu hastamın geç geleceğini bilseydim mutlaka bir şeyler atıştırırdım.

Birkaç saniye sonra kapı kibarca çalınmıştı.

"İçeri gelebilirsiniz."

Kapı yavaşça aralandı ve ilk kez görüşeceğim hasta kendini gösterdi.

Karşımdaki adam temiz bir kot pantolonun üzerine kare desenli bir gömlek giymişti. Üzerinde yakaları biraz yıpranmış bir deri ceket vardı. Tipi oldukça etkileyiciydi. Kokusu çok temiz bir kokuydu. Odaya girdiği anda kendisiyle birlikte kokusu da odanın başrolü olmuştu. Erkeksi, pahalı bir parfüm kokusuydu bu. Benim kullanacağım bir koku değildi, ama afrodizyak etkisi olan parfümlerden biri olduğuna emindim.

Alnında taze bir yara vardı, pek derin görünmüyordu. Yanağında ve boynundaki küçük bantları görünce neler olabileceğini düşündüm. Kavga edip gelmiş olabilirdi. Belki kaza geçirmişti. Belki de şehvetli bir geceden kalan izlerdi. Tahmin etmek zordu.

Yüzümdeki etkilenmiş ifadeyi derhal bir gülümseme ile değiştirdim. Çünkü olması gereken buydu, hasta içeri girdiğinde onu sıcak bir gülümseme ile karşılamalıydım. Ayağa kalktım ve onu selamladım.