PEŞİMDEKİ GÖLGE

21.BÖLÜM

  Ne yaşarsanız yaşayın yarınlar için umudunuz olmalı. Düşseniz de daha sağlam kalkmalısınız.

Yatakta doğruldum ve etrafıma baktım. Neredeyse yeni hayatımın ilk günüydü.

Kapının tıktıklanmasıyla o tarafa baktım.

"Selin hanım kahvaltı hazır. Aşağıdan bekleniyorsunuz."

Dün gece görmemiştim.

"Tamam geliyorum."

Ayağa kalktım ve üzerime baktım. Dün gece Çağlar'ın kollarında uyuyakalmıştım o yüzden dün giydiklerim üzerimdeydi. Valizimden siyah pantolonumu ve beyaz sweetimi giydim.

Hızlı adımlarla aşağı indim. Herkes masada oturmuş kahvaltı ediyordu.

Necip'de oradaydı.

Beni gördüğünde kocaman gülümsedi

"Hoşgeldin. Geç otur."

Aynı şekilde gülümsedim ve masada benim için ayrılan yere Çağlar'ın karşısına oturdum.

"Dün gece çok geç geldim. Geldiğimde uyumuştun."

"Ben de sizi görmeyi çok istedim."

"Hadi yemeğini ye. Bunları yemezsen başka bir şey yaptıralım."

Masaya baktım. Kuş sütü eksikti, ben daha ne isteyebilirdim?

"Çok teşekkür ederim. Bunlar çok güzel"

Tabağıma biraz biraz yemek koyarken Çağlar'la göz göze geldik.

Bana meraklı gözlerle bakıyordu.

İçten olduğunu düşündüğüm bir şekilde gülümsedim.

Aynı şekilde karşılık verdi.

Dün gece biraz sinir boşalması yaşamıştım. Aslında biraz daha rahatlamış hissediyordum. Bunca şeye rağmen dimdik ayakta nasıl durduğumun farkına Çağlar sayesinde varmıştım.

"Selin, bugün Çağlar seni şirketimize getirecek. Bizimle çalışan diğer insanlarla tanışacaksın. Önemli bir toplantı yapacağız. Akşama hazır ol."

Necip'in sesiyle düşüncelerimden arınmıştım.

"Tabii Necip bey."

Cevap vermeden hızla masadan kalktı ve kapıya yöneldi.

Koca masada Çağlar ve ben kalmıştık.

Gülümsedim ve gözümün önüne gelen saçımı kulağımın arkasına ittim.

"Anlaşılan hep böyle baş başa kalacağız."

Dediğim şeyle beraber Çağlar'ın dişlerini görmüştüm.

"Bir tek evde değil iş yerinde de bu böyle olacak."

Anlamayan gözlerle baktım ona.

Açıkladı,

"Bizim işimiz hakkında pek bir bilgin yok. Bu yüzden ilk olarak benimle başlayacaksın. Ben sana her şeyi öğreteceğim bir bir. Takım arkadaşı gibi bir şey olacağız. Gerek evde, gerek işte, gerekse dışarıda yanımda olacaksın."

"Bunu nereden biliyorsun?"

"Öyle tahmin ediyorum. Yani yanına birini vermeleri gerekiyor."

Alayla gülümsedim

"Yani sen olmayabilirsin bu kişi?"

Kaşlarını çattı,

"Hayır. Ben olacağım."