PEŞİMDEKİ GÖLGE

4.BÖLÜM

Canlarım medyaya eklediğim şarkı keşfedilmesi gereken bir şarkı. Dinlemenizi isterim gerçekten çok güzel bir şarkı bölümle ilgisi yok belki ama ilerde de bu şarkıyı sık sık göreceksiniz, iyi okumalar💕

  Düşüncelerinde de boğulur insan. Gün gelir açmak isterken solar birer birer. Gün gelir solacağını sanarken açar. Gariptir dünya, ölmek isterken yaşar, yaşamak isterken ölürsün. Kısacası ne olsun istersen onun içine gömülür, asla istediğine ulaşamazsın.

Yatağımın üzerine oturmuş öylece duvarı seyrediyorum. Kahvaltıdan sonra tam 4 saat geçmişti ve ben 4 saattir bu haldeydim. Ben ev kızı asla değildim. Ben evde sadece uyurdum gündüzleri benim için sokak cennet sayılırdı. Özgürce gezmek en sevdiğim şeydi. Ama şu an sadece oturup duvarı izliyordum. Sarp bey sağ olsun balkona çıkmamı bile yasaklamıştı.

Nereye kadar nerede olduğumu bilmediğim bir yerde kalacağım ki ben? Nereye kadar böyle kaçacağım? Kaçmak benim kitabımda yok ki zaten! ben sonuna kadar savaşmayı severim. Ben Selin Aksu'yum bir başkası değil.

Öylece apar topar buraya geldim ve yanımda hiçbir şeyim yok. Ne günlüğüm, ne doğru düzgün kıyafetim... -Sarp'ın rastgele attığı birkaç parça hariç- evime gidip eşyalarımı almak istiyorum. Her ne kadar tehlikeli olursa olsun, her ne kadar nerede olduğumu bilmezsen bilmeyim evime gitmek zorundayım.

Yatağımdan kalkıp aşağı indim.

"Bir yere mi gidiyorsun?"

Sarp' ın sesiyle ona döndüm.

"Evet, evime!"
Küçük bir kahkaha atıp

"Dene istersen. Aç kapıyı ve çık. Bakalım gidebilecek misin?"

Ne yani izin mi veriyordu? Engel olmayacak mıydı? Ben bu Sarp'ı gözümde çok mu büyüttüm be.

Dediğini yaptım ve kapıyı açıp bahçeye çıktım. Bahçe kapısına doğru yürümeye başladım.

"Selin hanım, çıkamazsınız."

Kapıdaki 8 tane siyah giyinimli ve tombul adamlardan bir tanesi kolumdan tutmuş konuşuyordu

"Ne demek gidemezsiniz?" diye sesimi yükselttim

"Kesin talimat var selin hanım. Evden dışarı çıkamazsınız. Ancak Arda bey ya da Sarp bey çıkartabilir."

"Sizin için neyim ben ya? Köle miyim? Eşya mıyım? Tek başıma gidemez miyim?"

"Sadece işlerini yapıyorlar Selin. Çıkamazsın çünkü tehlikedesin."

Arkama baktığımda konuşanın Sarp olduğunu gördüm.

"Yaa öyle mi? Ben kendimi korurum bay çok bilmiş!"
Dedim tek elimi belime koyarak.

"Korurumuş, bunu elindeki bıçağı gözleri kapalı sağa sola sallayan biri mi söylüyor?"

Gözlerimi devirdim. Tamam belki koruyamazdım ama burada da duramazdım
Peşimdeki adamlardan başka bir sorunum daha vardı benim. O da Emir di. O psikopat her an her yerde olabilirdi ve bu beni korkutmuyor değildi.

" Hadi gir içeri. "

Karşımdaki Sarp'a söylenerek içeri girdim. O da peşimdeydi

"Sarp o halde sen benim günlüğümü getireceksin!"

"Nerede bu günlük?"

"Evimde yastığımın altında"

"Ha sen mor kapaklı üstünde sarı kalpler olan defteri diyorsuuun."