PEŞİMDEKİ GÖLGE

19.BÖLÜM

   Güneş ilk ışıklarını çoktan göstermiş, buz tutmuş bedenim soğuktan hareket kabiliyetini kaybetmişti.

Zor da olsa doğruldum. Tüm geceyi burada, şu salıncağın üzerinde geçirmiştim.

Bana eşlik eden milyon tane yıldız ve canımı daha da acıtan şarkıları saymazsak, evet doğum günüme bu şekilde girmiştim.

Özel günler benim için çok özeldi. Bazı insanlar pek umursamazdı ama benim için her özel gün çok ayrı olmalıydı.

Özellikle de doğum günleri.

Ellerime dünkü keki aldım ve gülümsedim.

Üzerindeki mum çoktan bitmişti. Tekrar yanmayacak kadar ufaktı artık.

"Selin?"

Gözlerimi kaldırdım ve karşımda mavi gözlü ejderha'mı gördüm.

Ne kadar zor olsa da Kocaman gülümsemeye çalıştım

"Efendim?"

Yanıma geldi ve elleriyle yüzümü tuttu. Gözleri elimdeki keke kaymıştı bile.

"Buz gibi olmuşsun. Suratın ellerin kıpkırmızı. Ne zamandır buradasın sen? O elindeki ne?"

Omuzlarımdan tutup beni kaldırmaya çalışsa da son gücümle direndim.

"İyi ki doğmuşum ben değil mi sarp?"

Anlamayan gözlerle bana baktı.

Ufak bir kahkaha attım,

"Yok bir şey bakma bana öyle. Ayrıca ben çok iyiyim. Üşümedim."

Acuçlarımda sımsıkı tuttuğum keke baktım tekrar.

Gerçekten anlamıyor muydu?

Gülümsedim.

İçeri girmeyeceğimi anladığında o da salıncağın diğer köşesine oturdu.

"Ne oldu?"

Gözlerine baktım,

"Ne demek ne oldu?"

"Gözümün önünde eriyorsun Selin. Böyle değildin sen. Her şey çok değişti. Son günlerde bambaşka birisine dönüştün. Benim Selin'ime ne oldu?"

"Ben mi değişiyorum?"

Sadece gözlerime bakıyordu.

"Her geçen gün bilerek yapıyormuşsun gibi Canımı acıtan sensin Sarp. Farkında değil misin?"

"Ne yapıyorum ben söyle Allah aşkına söyle."

"Kötü davranıyorsun bana. Birden kalpsiz biri olup birden çok sevdiğini hissettiriyorsun. Dengesizsin. Çok yoruyorsun beni. Ayrıca benimle ilgisi hiçbir şey senin umrunda değil."

Burnumu çektim.

"Bunların hiçbirini isteyerek yapmıyorum. Çok riskli bir işe girdik Selin. Ben de çok gerginim. Sana patlıyorum bazen ama isteyerek değil."

Yüzümü tekrar avuçlarının içine aldı,

"Evet dengesizim. Ama senin dengesizin olayım be güzelim."

O kadar arzulu bakan gözlerine karşı gelmek için gözlerimi kaçırdım.

"Lütfen biraz beni anla. Seninle kötü olmak beni daha da yoruyor. Ve içinde sen olduğun her şey benim için her şeyden önemli."

Ukala bir şekilde gülümsedim ve yüzümü ellerinden kurtardım.

"Emin misin? Hakkımdaki her şey senin için bu kadar önemli mi?"