My Husband Returned?! [MPREG]

Chapter 16

Chapter 16

Tristan's P.O.V

"Baby..." tawag ko dito pero hindi parang wala itong naririnig. Magsalubong ang mga kilay nito habang naghahanap ng damit na maisusout sa loob ng wardrobe dito sa kuwarto namin. Ako naman ak naka upo sa kama. Nasabi kasi nito na may lakad sila ng kaibigan niya pero hindi ko alam kung sinong kaibigan.

I don't have any idea where is he going and I also don't know who he's going with!

"Baby... pansinin mo naman ako oh. You keep on ignoring me the whole day." Maktol ko dito. Halatang inis na inis parin ito dahil sa nangyari kanina.

"Hoy... baby... tignan mo nga yung gwapo mong asawa oh?" Masuyong sabi ko pero wala parin iyong epekto dahil hindi parin ako nito tinitignan. Argh! I don't like this! Ganito talaga siya kapag nagagalit. He would ignore me the whole time if I pissed him off or kung may nagawa akong kasalanan.

"Baby... san ka pupunta? Are sure ayaw mong sumama sa 'kin?" Tanong ko. Nagplano kasi kaming magtotropa na mag inuman ngayon gabi. 'Cause It has been a long time since the last time we booze our ass off.

"No." Oh, god! Finally he responded!

"Are you sure?" Tanong ko.

"Hmm." Sagot nito at hindi manlang ako tinapunan ng tingin.

"A--are you still mad at me because of what happened earlier?" Utal kong sabi. Malamang? Sino ba naman ang hindi mahihiya? We'll, me is an exemption to that—I mean, it's normal right? Every husband and wife, wife and wife or husband and husband does is right?

"Malamang! Sino ba naman ang hindi? Yawa ka! Dahil d'yan sa kamanyakan mo wala tuloy akong mukhang maiharap sa mga kaibigan ko!" He snapped.

Nagulat ako sa biglaan nitong pagtaas ng boses kaya napapitlag ako.

God! I hate to admit this but... I'm afraid of him when he's mad. Para siyang dinosaur.

"S--sorry na... Ikaw kasi eh. Ang aga-aga inaakit mo na ako, ayan tuloy nahuli tayo na gumagawa ng baby—aray!" Naputol ang sasabihin ko nang may lumipad na tsinelas at nasapol ako nito sa ulo.

"Ikaw talagang lalaki ka! Kahit kailan talaga! Naku ka! Hindi pa humuhupa ang inis ko sayo ha!" Sigaw nito.

"S--sorry na po..." sabi ko at napakamot nalang sa ulo.

"Iyang kalandian mo kasi eh. Sabi ko na huwag eh, nagpumilit parin!" Inis na sabi nito at ibinalik ang atensiyon sa paghahanap ng damit.

"W--why me? Kasalanan yun ng cycling na sout mo. Tsaka pumayag ka naman eh. Ano nga ba yung sinabi mo? 'S--sige, I--lock mo lang yung pintuan sa may kusina'" I mimicked his voice while saying the last sentence.

Kita kong namula ito.

"Ka--kasalanan man daw ba ng sout ko? Eh iyang kalandian mo kaya?" Sabi nito.

"Pero pumayag ka naman?" Nakangisi kong sabi.

"Grrrr!!! Ikaw talagang lalaki ka!" Sigaw nito at tumakbo naman ito papalapit sa kama at dinambahan ako at pinaghahampas. Hindi ako pumalag sa halip ay hinayaan ko lang na hampasin ako nito. Hindi naman kasi ganoon kalakas ang paghampas niya.

"Aray! Baby naman eh... nag so-sorry na nga ako eh." Sabi ko habang sinasalag ang mga hampas nito gamit ang mga kamay ko pero hindi ko mapigilan ang pag guhit ng ngiti sa mga labi ko.

"Ikaw ang landi-landi mo! Paano pa kung sina mommy at nanay yung nakakita satin?" Sabi nito habang patuloy sa paghampas.

"We'll give them a show then—aray!" Daing ko nanaman dahil sa hampas!