my secret admirer

" 'Jij ook.' zei ik slaperig en liep terug naar mijn bed."

[Madelaine]

Ik werd wakker door een luid geklop op de deur. What the hell? Zombie-achtig stapte ik uit mijn bed. Ik sleurde mijn deken mee en deed de deur open. 'Happy Birthday!' schreeuwde Tom achter een hoop ballonen. 'Jij ook.' zei ik slaperig en liep terug naar mijn bed. Toen kreeg ik het as door. Shit! Het is mijn verjaardag. Ik keek naar de klok en zag dat het al negen uur was in de ochtend. Vlug liep ik weer naar de deur. 'Sorry Tommy.' zei ik en glipte langs hem heen. Ik liep naar de badkamer en maakte me klaar om te vertrekken. 'Moet je werken vandaag?' vroeg hij ongelovig. 'Ja we beginnen met de opnames. Om vijf uur vanavond zal ik terug zijn.' zei ik. 'En het feestje?' vroeg hij treurig. 'Daarna?' suggereerde ik. Hij dacht na en knikte dan enthousiast. Hij vond mijn verjaardagen altijd leuker dan ikzelf. Ik vertrok naar het werk. Om vijf voor tien was ik er. Gelukkig op tijd. Toen ik de deuren opendeed stonden de jongens daar al. 'Happy Birthday!' riepen ze in koor en gaven me een knuffel. 'Thanks boys.' zei ik opgewekt. Louis stapte naar voren. 'Madelaine, kan ik je even spreken?' vroeg hij. Ik moest blozen en knikte.

We gingen naar de kledingruimte want daar zat toch niemand. 'Ik moet je wat vertellen.' zei hij ernstig. Wat zou er aan de hand zijn? 'Toen ik zes was had ik een zus van twee, ze heette Madelaine. Mijn ouders gingen scheiden en mijn vader vertrok met mij. Vorig jaar was hij nog eens teruggegaan naar ons oude huis om zijn excuses aan te bieden maar mijn moeder smeet de deur voor zijn neus toe. Op de deur stond de naam "Rowling" niet meer hun oude naam. Toen je gisteren je verhaal deed was ik er vrij zeker van maar ik moest het honderd procent zeker weten. Tijdens de groepsknuffel heb ik een haar van je genomen en een DNA-test gedaan. Madelaine, jij bent mijn zusje.' Ik keek hem verschrikt aan. Dit kon niet waar zijn! Louis was mijn celebrity crush. Hij kon mijn broer niet zijn, dat kon gewoon niet. 'Alles ok?' vroeg hij bezorgd. 'Ja hoor, eigenlijk niet. Ik bedoel, niet iedereen krijgt te horen dat Louis Tomlinson haar broer is.'  Hij glimlachte nerveus. Ik besloot te doen alsof alles in orde was, alsof ik niet net een hardstilstand heb gehad. 'Mag ik een knuffel?' vroeg ik aan hem. 'Tuurlijk.' zei hij. 'Gaan we terug?' vroeg hij na twee minuten. Ik knikte. Ik voelde me al stukken beter. 'Alles ok?' vroeg Harry. Weer knikte ik. 'Ik heb het haar verteld.' zei Louis. 'Wat verteld?' vroeg Niall. 'Ik ben het zusje van Louis.' zei ik. 'Ok, die zag ik niet aankomen.' zei Niall. 'Ik moet even naar de wc.' zei ik. Toen ik terugkwam zag ik dat de jongens selfies namen met mijn gsm. Ik liep stil naar hen toe en ging achter Louis staan. 'Boe!' riep ik. Hij maakte een sprongetje van schrik. 'Waar was dat voor?' vroeg hij verontwaardigd. 'Ik heb wat in te halen, ik heb vijftien jaar geen tijd gehad om het irritante kleine zusje te spelen.' zei ik. Hij glimlachte zuur. Nu had Harry mijn gsm vast en was op Instagram aan het scrollen. 'Hoe heb je mijn code gekraakt?' vroeg ik. '1234 is geen veilige code.' antwoorde hij. Nu was hij mijn apps aan het bekijken. 'Wat is Wattpad?' vroeg hij. Hij tikte bijna op de app. 'Niets speciaals!' schreeuwde ik en nam mijn gsm terug. Samantha en John kwamen binnen. 

'Zijn jullie klaar voor de opnames?' vroeg Samantha. 'Volg dan maar.' zei John. 'Madelaine, zou je het nieuws van dat je mijn zusje bent nog even willen stilhouden? Je sociale media zou ontploffen en er komt dan paparazzi naar je familie en zo.' vroeg Louis. 'Sure.' antwoordde ik. 'Vandaag doen we de acteerscène maar nu zijn jullie gewoon jezelf.' zei Samantha. Gisteren hadden we het script gemaakt. We begonnen met de opnames. Dat duurde veel langer dan ik had gedacht. Op de middag hadden we pizza gegeten. Ik had maar de helft op en had al genoeg. Niall wou het dan per se opeten omdat het anders voedselverspilling was. Na lang werken zat het er eindelijk op. Morgen kregen we een dag vrij. Ik ging net naar huis vertrekken en hoorde toen de jongens achter me lopen. 'Mogen we mee?' vroeg Liam. 'Waarom?' vroeg ik verbaasd. 'Het is toch je verjaardag? Laten we het dan vieren!' zei Harry. 'Leuk!' zei ik enthousiast. Ze deden hun zonnebril aan hen een muts en sjaal. 'Jullie gaan hier wel door opvallen!' zei ik lachend. 'Hoezo? Dit is een meestervermomming.' zei Niall. 'Het is zomer. Jullie dragen een muts en sjaal.' zei ik. 'We worden niet herkend zo.' zei Louis. 'Wat jullie willen.' mompelde ik. 'Mijn huis is op het einde van de straat.