Lost - Rafe Cameron (PL)

Rozdział Jedenasty

~~~~

Mogą pojawiać się;

• błędy

• nieporozumienia

• niezrozumienia

Więc, przepraszam! ☺

~~~~

Ostrzeżenie; scena erotyczna🔥

~~~~

Szczery widok Rafe'a na imprezie sprawił, że zmieniłam zdanie. Myślę, że chciałam z nim zbadać różne rzeczy i po prostu zobaczyć, gdzie do diabła to się skończy.

Było lato i oboje nie mieliśmy nic innego do roboty przez następne dwa miesiące, więc dlaczego nie sobie nawzajem? Wyglądał niesamowicie na przyjęciu.

Miał na sobie wypiętą czarną, zapinaną na guziki koszulę. Wyglądał niebiańsko. Nawiązuję z nim kontakt wzrokowy po raz setny tej nocy. Myślę, że to naprawdę się pogarsza.

- Idę. - Mówię Kie, a ona natychmiast rozumie, o co mi chodzi. Uśmiecha się do mnie i podaje mi swojego drinka.

- Ostatni zastrzyk pewności siebie? - Mówi z uśmiechem. Uśmiecham się do niej.

- Nie potrzebuję tego. - Mówię.

Odwracam się, odchodzę i słyszę, jak klaszcze za mną. Idę do Rafe'a, który rozmawia z Kelce.

Trochę sztywnieje, kiedy widzi, że do niego podchodzę. Przeczesuje palcami włosy i skanuje mnie w górę i w dół, gdy do niego podchodzę.

Kelce mówi mu coś i odchodzi, uśmiechając się do mnie.

- Hej. - Mówi, kiedy stoję obok niego.

- Hej. - Odpowiadam. Jest lekki poziom niezręczności, ale nie przeszkadza mi to.

Zauważam, że raz po raz skanuje moje ciało. - Ta sukienka wygląda dobrze. - Mówi, robiąc przerwę od patrzenia na mnie. Rozgląda się po imprezie, a ja podążam za jego wzrokiem.

- Będzie lepiej wyglądać. - Mówi chichocząc, a ja uśmiecham się do siebie.

- Słuchaj, chcesz ze mną wyjść? - Pyta mnie. Patrzę mu w oczy. Z trudem przełyka ślinę. Zastanawiam się, jaka byłaby jego reakcja, gdybym rzeczywiście powiedziała nie. Już mnie to naprawdę nie obchodzi, nie chcę już grać w gry.

- Tak. - Mówię, kiwając głową. Posyła mi lekki uśmiech.

- Chodźmy. - Mówi i daje mi znak, żebym wyszła. Słucham i idę w kierunku wejścia na imprezę.

Rafe jest tuż za mną i czuję jego rękę na plecach. Delikatnie przesuwa po mojej skórze sukienkę.

Dostajemy płaszcze i zauważam, że Sarah, John B, JJ, Topper i Kie patrzą, jak wychodzimy. Naprawdę nie przeszkadza mi, jak by się z tym czuli. Już mnie to nie obchodzi.

Rafe otwiera dla nas drzwi, a ja zakładam trencz w kolorze wielbłąda. Powietrze na zewnątrz było chłodne, a ta sukienka sprawiła, że ​​od razu zamarzłam.

Rafe i ja idziemy do jego jeepa. Otwiera przede mną drzwi i wchodzi do środka. Mimo że wiedziałam, że chcę tego w 100%, moje nerwy były wszędzie. Nigdy wcześniej nie byłam tak zdenerwowana.

- Twój jeep wrócił? - Pytam go, a on kiwa głową.

- Tata załatwił Barry'ego i jego chłopaków. Nigdy więcej ich nie zobaczymy. - Mówi mi, a ja kiwam głową.