7

99 9 0
                                    

Als je gevangen zit en je verschrikkelijk verveeld kun je je heel erg veel herinneren. Zoals de brief die ik vond toen ik op zoek was naar informatie. Daarin stond dat ze tien jongens in isolatie hadden gestopt. Twee daarvan waren geflipt. Het is wel duidelijk dat een van die jongens in deze cel zat. Of misschien zat Jay hier wel. Zijn uitslagen waren "apart". Ik kijk weer naar de letters op de muur. "The hope is lost forever!" Ik weet niet op dit Jay's handschrift is. Ik bedoel, hij heeft het niet met een pen geschreven, dus dit zal niet op zijn gewone handschrift lijken. Ik weet het gewoon niet, ik wil gewoon iets dat me vertelt dat Jay leeft en oké is.

Oké, waarschijnlijk zat hij hier niet. Dat besef ik pas na 3 maaltijden. Die lijken er verdacht veel op dat hier iemand geflipt is en uit die brief denk ik op te maken dat hij niet een van die jongens was.

Dan gaat de deur weer open. Ik zit hier al twee weken. Er wordt een jongen naar binnen gegooid.

Zonder hemWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu