İynem bir gün arkadaşının numarasını yanlış tuşlarsa ne olur?
Görelim...
*Fotoğraf*
Evren:Sen bana bunları atıyorsun ama bunun yüz yüze gelmesi de var.
Iynem:Bende yüz yüze gelince yaşanacak şeylere zemin hazırlıyorum işte.
"Komutanım bu dosyalar da imzalanacak."dedi Hamza.
"Tamam Hamza sen çıkabilirsin."dedim.Dosyaları masaya bıraktı ve odadan çıktı.
Koltuğumda geriye yaslandım ve derin bir nefes verdim.Bu kız beni çok düşündürüyordu ve ben çok düşününce deliriyordum.
Resmen sanaldan bir kızla konuşuyordum ve bu kız benim kalbimi attırıyordu.Birden bana yanlışla yazdığını söyleyerek hayatıma girmişti.Ve ben bir daha çıkacağını düşünmüyordum.
En son 1.5 hafta önce konuşmuştuk ve açıkçası yazmaya çekiniyordum.Ben Yüzbaşı Evren Ali Karabay küçük bir kızdan çekiniyordum.
Tabi ne kadar küçük olduğu tartışılırdı.
Göğüsleri,bacakları,gerdanı...
Bunları düşünmemeliydim.Düşününce kalkışa geçen uzuvlarım vardı çünkü.
Odamın kapısı çalınarak açıldı ve Alpay içeri girdi.Koltuğa oturdu ve arkasına yaslandı.
"Ne bu haller lan?"dedi gözlerini kısarak bana bakarken.
"Ne varmış halimde?"dedim terslenerek.
"Son 3 haftadır gözün sürekli telefonda.Bir düşüncelisin zaten.Sürekli dalıp dalıp gidiyorsun.Ve ayrıca telefona bakarak sırıttığını bile gördüm.Varya kesin yenge geliyor.Allah'ım sonunda be!"dedi gereksiz bir sevinçle.
Ona ters ters baktım.
"Anlat lan.Sende rahatla bende."dedi anlayışla.
Sıkıntıyla ofladım ve en başından anlattım herşeyi.
"Lan akıl ver diye anlattım sikik sikik konuşupta asabımı bozma benim!"dedi sinirle.
"Sen şimdi bu kıza yazmaya çekiniyorsun yani?"dedi sorarcasına.Kafamla onayladım.
"Ne liseli ergenler gibi çekiniyorum ayakları lan yaz işte."dedi dalga geçerek.
"Siktirgit Alpay!"dedim sinirle.
Gülerek ayağa kalktı ve gitmeden önce son sözlerini söyledi.
"Sen bu kızdan hoşlanıyorsun.Bu kadar düşünmen iyi değil.Sen yanmışsın oğlum!"dedi ve hemen odamdan çıktı.
Eğer çıkmazsa onu sikiceğimden emindi çünkü.Alpay'la çocukluk arkadaşıydık ve aynı timdeydik.O Üst Teğmen'di bende Yüzbaşı.Hernekadar samimi olsakta gerektiği yerde saygısını esirgemezdi.
O sırada telefonum titredi.Ters duran telefonu elime aldım ve ekrani açtım.Açmamla kalbimin hızlanması bir oldu.
Ben galiba gerçekten de bu kızdan hoşlanıyordum.
İynem:Havuza gideceğim yarın ve şuan ne giyeceğimi seçiyorum ama karar veremefim ve sana atayım dedim.Nasıl düşünmüşüm?(14.14)
İynem:Tabiki çok güzel düşündüm.Çünku ben düşündüm.
İynem:Neyse atıyorum.
Evren:At bakalım.
İynem:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
